H Ορθοδοξία στην Ιρλανδία & στις Βρεταννικές Νήσους - Greek Flowers of Orthodoxy 16









H Ορθοδοξία στην Ιρλανδία & στις Βρεταννικές Νήσους 


Greek Flowers of Orthodoxy 16


ORTHODOX CHRISTIANITY – MULTILINGUAL ORTHODOXY – EASTERN ORTHODOX CHURCH – ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ – ​SIMBAHANG ORTODOKSO NG SILANGAN – 东正教在中国 – ORTODOXIA – 日本正教会 – ORTODOSSIA – อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ – ORTHODOXIE – 동방 정교회 – PRAWOSŁAWIE – ORTHODOXE KERK -​​ නැගෙනහිර ඕර්තඩොක්ස් සභාව​ – ​СРЦЕ ПРАВОСЛАВНО – BISERICA ORTODOXĂ –​ ​GEREJA ORTODOKS – ORTODOKSI – ПРАВОСЛАВИЕ – ORTODOKSE KIRKE – CHÍNH THỐNG GIÁO ĐÔNG PHƯƠNG​ – ​EAGLAIS CHEARTCHREIDMHEACH​ – ​ ՈՒՂՂԱՓԱՌ ԵԿԵՂԵՑԻՆ​​ / Abel-Tasos Gkiouzelis - https://theflowersoforthodoxy.blogspot.com - Email: gkiouz.abel@gmail.com - Feel free to email me...!

♫•(¯`v´¯) ¸.•*¨*
◦.(¯`:☼:´¯)
..✿.(.^.)•.¸¸.•`•.¸¸✿
✩¸ ¸.•¨ 







Μην εμπιστεύεστε ποτέ ένα σκύλο να προσέχει το φαγητό σας.

—Άγιος Πατρίκιος της Ιρλανδίας (+461)

<>



<<<





Το παρεκκλήσι των Κελτών Αγίων με τα παράξενα ονόματα στο κέντρο της Αθήνας

Μια παλιά αποθήκη μερικών τετραγωνικών στο εκκλησάκι της Οσίας Ξένης, δίπλα στον σταθμό του ΗΣΑΠ Κάτω Πατήσια [στο κέντρο της Αθήνας] γέμισε την περίοδο της πρώτης καραντίνας με αγίους που φέρουν παράξενα ονόματα και περιστοιχίζονται από ζώα και πουλιά!

Πριν από λίγους μήνες κι ενώ βρισκόμουν αντιμέτωπη με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας στο στενό οικογενειακό μου περιβάλλον, μια φίλη, σε μια προσπάθειά της να με καθησυχάσει, μου είπε: «Ολα θα πάνε καλά. Θα περάσω από τον Αγιο Κέβιν να ανάψω ένα κεράκι». Στην αρχή δεν έδωσα σημασία. Θεώρησα ότι πάνω στην ταραχή μου είχα παρακούσει. Οταν όμως το πρόβλημα ξεπεράστηκε, ανακάλεσα σε κάποια στιγμή ηρεμίας τη συζήτησή μας και επανήλθα ζητώντας διευκρινίσεις. «Ποιος είναι ο Αγιος Κέβιν;».

Το ραντεβού δόθηκε λίγες μέρες αργότερα, επί της οδού Αχαρνών, δίπλα στον σταθμό του ηλεκτρικού Κάτω Πατήσια. Μερικά μόλις μέτρα πιο 'κεί, ανάμεσα σε δεκάδες κουρεία που λειτουργούν μετανάστες, μικρά και μεγαλύτερα παντοπωλεία με λιχουδιές από τον αραβικό κόσμο και χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ κι εστιατόρια με πιάτα από το Ιράν ως τη Ρωσία, προβάλλει ένα εκκλησάκι. Κεραμιδοκόκκινο, με τριπλό καμπαναριό και μια μικρή αυλή γεμάτη λουλούδια που θα ταίριαζε περισσότερο στο περιβάλλον ενός νησιού, παρά στον γκρίζο και τσιμεντένιο αστικό ιστό.

Μια αυτοσχέδια πινακίδα στην είσοδο μας καλωσορίζει στο παρεκκλήσι της Οσίας Ξένης που αποτελεί μετόχι του Αγίου Νικολάου Σύρου. Κι αφού μας παροτρύνει να πάρουμε όλα τα απαραίτητα μέσα προστασίας για την πανδημία, μας προσκαλεί να γνωρίσουμε το παρεκκλήσι με τους κέλτες αγίους. Ενα παρεκκλήσι που μετρά μόλις λίγους μήνες ζωής καθώς η αγιογράφησή του ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου εγκλεισμού, την περασμένη άνοιξη.

Με την πρώτη ματιά τίποτα δεν μοιάζει αξιοπερίεργο στο εκκλησάκι. Πιστοί προσκυνούν κι ανάβουν ένα κερί. Οι γνωστοί άγιοι κοσμούν τους τοίχους. Μέχρι τη στιγμή που το βλέμμα πέφτει σε ένα άνοιγμα στη μέση του ναού, στα δεξιά. «Φύλακες» της εισόδου εκατέρωθεν οι Αγιοι Παντελεήμων και Χαράλαμπος. Ανάμεσά τους, η επιγραφή «Ιερόν παρεκκλήσιον κελτών αγίων».

Μόλις τρία τετραγωνικά μέτρα, ασφυκτικά γεμάτα με 21 αγίους, τα ονόματα των οποίων στους περισσότερους από εμάς θυμίζουν περισσότερο ηθοποιούς του κινηματογράφου και σε καμία (μάλλον) περίπτωση αγίους, και μάλιστα του ορθόδοξου δόγματος.

Αγιος Κέβιν, Αγιος Αλμπάν, Αγία Μπριτζίντ, Αγία Χίλντα, Αγιος Μπρένταν… Ολοι τους μειλίχιοι, αυστηροί στην όψη, οι περισσότεροι με ένα συμπονετικό βλέμμα και αρκετοί εξ αυτών περιστοιχισμένοι από ζώα: δελφίνια, λαγούς, κοτσύφια.

«Είναι ο πρώτος χώρος στην Αθήνα που είναι αφιερωμένος στους κέλτες ορθόδοξους αγίους (σ.σ.: ένα ακόμη παρεκκλήσιο αφιερωμένο στους συγκεκριμένους αγίους υπάρχει στο ησυχαστήριο του Οσίου Πορφυρίου στο Μήλεσι Αττικής) και δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερη οικοδέσποινα από την Οσία Ξένη για να αγκαλιάσει "ξένους" αγίους» λέει στα «ΝΕΑ» ο εφημέριος, πατήρ Γεώργιος Γανωτής, ο οποίος δεν λειτουργεί μόνο σε μια εκκλησία με «ξένους» αγίους, αλλά και σε μια γειτονιά γεμάτη μετανάστες από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Το παρεκκλήσιο των κελτών αγίων μέχρι πριν από περίπου έναν χρόνο δεν ήταν παρά μια αποθήκη, σε άθλια κατάσταση, όπως μας περιγράφει, με κεριά που μύριζαν και κανείς ούτε ήθελε ούτε τολμούσε να τραβήξει την κουρτίνα που κάλυπτε την είσοδό της. «Σήμερα είναι ένα στολίδι που συνδυάζει την ομορφιά με τη γνώση», μας λέει με περηφάνια.

Ποιοι είναι όμως αυτοί οι κέλτες άγιοι; Είναι άγιοι που έζησαν τους πρώτους αιώνες όταν ο χριστιανισμός έφτασε στη Βρετανία, την Ουαλία, την Ιρλανδία. Εν συνεχεία χάθηκαν μετά την επικράτηση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και του προτεσταντισμού στις περιοχές αυτές, οπότε και καταστράφηκαν πολλά μοναστήρια, ενώ τα λείψανα των αγίων χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και για να φτιαχτούν μάνδρες.

Ο Αγιος Κέβιν, ένας από τους σημαντικότερους αγίους της Ιρλανδίας, επί παραδείγματι, έζησε τον 6ο αι. και καταγόταν από οικογένεια βασιλικής γενιάς, όπως διαβάζουμε στην έκδοση «Οι κέλτες άγιοι στο παρεκκλήσι της Οσίας Ξένης» που διατίθεται μόνο από τον ναό. Ζούσε σαν ερημίτης στην Κοιλάδα των Δύο Λιμνών, κοντά στο Δουβλίνο, τρεφόταν με τσουκνίδες και ήταν ιδιαίτερα καλλίφωνος. Μάλιστα, μια ενυδρίδα κάποτε λέγεται ότι του έφερε το χειρόγραφο των ψαλμών που του έπεσε στη λίμνη, έγιναν φίλοι και ψάρευε για λογαριασμό του. Απεικονίζεται δε κρατώντας στο δεξί του χέρι μια φωλιά με κοτσύφια νεοσσούς, καθώς λέγεται ότι κρατούσε επί μέρες τη φωλιά τους στο χέρι του, ακίνητος, έως ότου η κοτσυφίνα κλωσήσει τα αβγά της και ταΐσει τα μικρά ώστε να είναι ικανά να πετάξουν.

Η Αγία Μπριτζίντ ζήτησε από τον Χριστό να την κάνει άσχημη ώστε να μη θέλει να την παντρευτεί κανείς για να μπορέσει να μονάσει. Η επιθυμία της πραγματοποιήθηκε, αλλά εν καιρώ ξαναβρήκε το φυσικό της κάλλος και φέρεται να έκανε πλήθος θαυμάτων σχηματίζοντας μόνο το σημείο του σταυρού. Σε εκείνη οφείλονται και οι σταυροί από καλάμια - δημοφιλείς και στην Ελλάδα - για προστασία από το κακό. Ο Αγιος Μπρένταν, αν και σε ορισμένους είναι γνωστός ως μυθιστορηματικός χαρακτήρας του έργου «Το ταξίδι του Μπρένταν», γεννήθηκε στα τέλη του 5ου αι. στην Ιρλανδία και πέραν του γεγονότος ότι ίδρυσε πολλά μοναστήρια στην πατρίδα του, την Ουαλία, τη Σκωτία και τη Γαλλία, ενδέχεται να έκανε μια μεγάλη θαλάσσια εξερεύνηση που να τον οδήγησε στις ακτές της Βόρειας Αμερικής, εξού και απεικονίζεται σε πλοίο συντροφιά με δελφίνια κι άλλα έμβια όντα της θάλασσας. Την Αγία Χίλντα που έζησε τον 7ο αι. συμβουλεύονταν βασιλείς, πρίγκιπες και επίσκοποι της Αγγλίας καθώς τη θεωρούσαν πνευματική μητέρα της χώρας.

Ανάμεσά τους κι ένας πολύ γνωστός άγιος σε όλους, ακόμη και σήμερα: ο Αγιος Πατρίκιος, ο σκωτσέζος ιεραπόστολος που δίδαξε τον χριστιανισμό στην Ιρλανδία. Ασωτος στα νεανικά του χρόνια κι αιχμάλωτος πειρατών, κατάφερε να δραπετεύσει κι εν συνεχεία έγινε ιεραπόστολος διδάσκοντας το μυστήριο της Αγίας Τριάδας χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το τριφύλλι που, αν και αποτελείται από τρία μέρη, είναι ένα φυτό.

Ενα από τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι ότι, εφόσον οι συγκεκριμένοι άγιοι είναι εν πολλοίς άγνωστοι, πώς η καθηγουμένη του Ιερού Ησυχαστηρίου Παναγίας Βρυούλων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, γερόντισσα Φιλοθέη, κατάφερε να δημιουργήσει τις 21 αγιογραφίες που κοσμούν το παρεκκλήσι; «Δεν ήταν εύκολο. Βασίστηκα σε πληροφορίες από τα συναξάρια και χρησιμοποίησα και τη φαντασία μου. Η αγιογραφία δεν είναι copy paste. Πολλές φορές από άγνοια και φόβο προχωράμε σε στείρες αντιγραφές ώστε να μην αποδώσουμε στοιχεία που δεν ταιριάζουν με το ορθόδοξο πνεύμα. Αν παρατηρήσουμε όμως τους βυζαντινούς αγιογράφους, θα διαπιστώσουμε ότι υπήρξαν τολμηροί», εξηγεί η ηγουμένη, η οποία ασχολείται με την αγιογραφία τα τελευταία 22 χρόνια κι ενώ δεν είχε καμία επαφή ούτε με τη ζωγραφική ούτε με την αγιογραφία μέχρι τη γνωριμία της με τον δάσκαλό της, ιερέα Σταμάτη Σκλήρη.

Από τη δημιουργία των σχεδίων ως την ολοκλήρωση του έργου η γερόντισσα Φιλοθέη χρειάστηκε περίπου ενάμιση χρόνο και δούλεψε με σκόνες αγιογραφίας και κόλλα. Οι δυσκολίες δεν έλειψαν, όπως μας λέει, όταν προβλήματα υγρασίας στην οροφή έγιναν αιτία να πέσουν τα αγγελάκια που είχε ζωγραφίσει και χρειάστηκε να επανατοποθετηθούν.

Η ιδέα για την αγιογράφηση του παρεκκλησίου ανήκει στον φιλόλογο Κωνσταντίνο Γανωτή (πατέρα του εφημέριου), ο οποίος γνώριζε για τους κέλτες αγίους μέσω του πνευματικού του πατέρα Οσίου Πορφυρίου. Ο τελευταίος μάλιστα είχε πει πως «όταν οι Ελληνες ανακαλύψουν τους κέλτες αγίους, οι αγγλικανοί θα γίνουν ορθόδοξοι».

Για ποιο λόγο όμως οι άγνωστοι ακόμη και στους εκκλησιαστικούς κύκλους κέλτες άγιοι κατέλαβαν μια θέση σε έναν ναό στην καρδιά της Αθήνας; «Δεν μας ενδιαφέρει απλώς να κάνουμε γνωστούς τους συγκεκριμένους αγίους στον κόσμο, αλλά να δείξουμε τον οικουμενικό χαρακτήρα της Ορθοδοξίας. Πολλές φορές έχουμε μια τοπικιστική προσέγγιση, πιστεύουμε ότι η θρησκεία μας αφορά τη μεσογειακή λεκάνη και δεν συνειδητοποιούμε ότι είμαστε κομμάτι ενός μεγαλύτερου παζλ. Οταν ανακαλύπτεις τους ξένους αγίους, ανακαλύπτεις ότι η Εκκλησία είναι παγκόσμια υπόθεση. Οικουμενική. Και καταλαβαίνεις ότι οι άγιοι δεν είναι χειριστικά δικοί μας και ότι η Εκκλησία δεν βρίσκεται στο τσεπάκι μας» εξηγεί ο πατήρ Γεώργιος Γανωτής, ο οποίος παραδέχεται ότι η υποδοχή των συγκεκριμένων αγίων ήταν αρχικά συγκρατημένη από τους πιστούς. «Οσο περνάει ο καιρός, όμως, προσκυνούν κι ενδιαφέρονται να μάθουν για τους αγίους που έζησαν τόσο μακριά από τον τόπο μας. Ερχονται παιδιά που θέλουν να δουν και τα ζωάκια καθώς σχεδόν όλοι αυτοί οι άγιοι είχαν κάποια ιδιαίτερη σχέση με τα ζώα, ήταν φυσιολάτρες. Αγοράζουν το βιβλίο που έχουμε εκδώσει για να πάρουν περισσότερες πληροφορίες. Προσεγγίζουν το παρεκκλήσι ως ένα κομμάτι του ναού που ήδη αγαπούν», καταλήγει.


<>







Η μεταστροφή του Tristram Engelhardt από το Texas των ΗΠΑ, Καθηγητή Φιλοσοφίας και Ιατρικής, της Ιρλανδής συζύγου του και των δύο παιδιών τους στην Ορθοδοξία

Στο Συνέδριο που διοργάνωσε στο Βουκουρέστι το Κέντρο Περίθαλψης και Φροντίδας συμμετείχε, όπως αναφέρθηκε και στο κύριο θέμα του τεύχους αυτού, και ο Καθηγητής Φιλοσοφίας και Ιατρικής Tristram Engelhardt. Ο κ. Engelhardt γεννήθηκε στο Τέξας των ΗΠΑ από Ρωμαιοκαθολικούς γονείς, αλλά ο ίδιος έγινε Ορθόδοξος σε ώριμη ηλικία, λαμβάνοντας το όνομα Herman (Γερμανός), από τον άγιο Γερμανό της Αλάσκας. Σπούδασε φιλοσοφία και ιατρική και σήμερα είναι Καθηγητής των δύο αυτών επιστημών σε Πανεπιστημιακές Σχολές στο Χιούστον του Τέξας. Οι έρευνές του έχουν γίνει κυρίως στον τομέα της Βιοηθικής και η σημαντικότερη συμβολή του στην Ορθόδοξη ηθική είναι το βιβλίο του «Τα θεμέλια της Χριστιανικής Βιοηθικής».

Κατά την διάρκεια της συζητήσεως στο Συνέδριο στο Βουκουρέστι, του τέθηκε και η ερώτηση, πως έγινε ορθόδοξος. Η απάντησή του δημοσιεύεται κατωτέρω απομαγνητοφωνημένη από την απευθείας μετάφραση που έκανε ο κ. Αναστάσιος Φιλιππίδης.

Herman Τristram Engelhardt: Πως έγινα Ορθόδοξος

Πως έγινα Ορθόδοξος; Η απάντηση είναι: Μόνο μέσω της αγάπης του Θεού.

Μια φορά ήμουνα στο Άγιον Όρος κι ένας Μοναχός μου λέει: «Κοίτα τριγύρω σου όλους αυτούς τους ανθρώπους. Η μετάνοια όλων αυτών των ανθρώπων είναι ένα θαύμα από το Θεό».

Είχα πολύ ευλαβείς Ρωμαιοκαθολικούς γονείς που με έστειλαν σε ένα πολύ καλό Ρωμαιοκαθολικό σχολείο, και στην Ε τάξη διάβαζα την ιστορία της Εκκλησίας και αντιλήφθηκα ότι την Εκκλησία των πρώτων 5 αιώνων δεν την είχα δη ποτέ. Και ρώτησα μια μοναχή: «Γιατί η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν είναι σαν την πρώϊμη Εκκλησία;», Η αδελφή με κοίταξε σαν να ήμουνα τρελλός. Και μια και ήμουνα Ε τάξη έμεινα ήσυχος.

Το Δημοτικό μου φαινόταν πολύ βαρετό, αλλά μου άρεζε η λειτουργία. Και ήμουνα παπαδάκι και μου άρεσε πολύ, και μια και ήμουνα τεμπέλης, όταν πήγαινα στο Ιερό δεν πήγαινα σχολείο. Μου άρεζε περισσότερο αυτό, παπαδάκι στην εκκλησία.

Στην 8η τάξη, το 1954, ο Ρωμαιοκαθολικός ιερέας μου είπε ότι ένας Ουνίτης επίσκοπος θα ερχόταν από την Παλαιστίνη και αυτός θα τελούσε τη λειτουργία του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Δεν την ήξερα και θα έπρεπε να την διαβάσω για να γίνω το παπαδάκι στην λειτουργία. Και αυτό έκανα. Αλλά δεν ήξερα ότι θα υπάρχη κι ένας Όρθρος πριν από αυτό, οπότε επί μιάμιση ώρα δεν καταλάβαινα τι συμβαίνει. Και μετά αυτός ο ηλικιωμένος Επίσκοπος ήρθε στο μέρος μου και μου είπε: «Έλα εδώ, αυτό είναι για σένα. Όλος ο αληθινός Χριστιανισμός θα εξαφανισθή στη διάρκεια της ζωής σου από τη Δύση. Ο αληθινός Χριστιανισμός θα έρθη από την Ανατολή και αυτό θα είναι πολύ σημαντικό για σένα». Νόμιζα ότι είναι τρελλός. Του λέω: «Τι;» Και μου είπε: «Όλος ο Χριστιανισμός θα εξαλειφθή από την Δύση στην διάρκεια της ζωής σου. Ο αληθινός Χριστιανισμός θα έρθη ως φως από την Ανατολή». Ρώτησα το πατέρα μου: «Τι λέει αυτός; Είναι ένας τρελλός άνθρωπος από την Παλαιστίνη;». Και συνέχισα να ζω την ζωή μου.

Το 1984 κάποιος μου τηλεφώνησε από τον άνθρωπο που είχε έρθει δεύτερος στις τελευταίες εκλογές για Πάπας της Ρώμης. Εφόσον ήταν υποψήφιος για Πάπας έπρεπε να ξεκινήση νωρίς, όπως και ο υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ. Και μάζευε μια ομάδα διανοουμένων για να τον βοηθήσουν στην προεκλογική του εκστρατεία και μου ζήτησε να είμαι κι εγώ ένας από αυτούς. Και μου είπανε να πάω για έξι εβδομάδες στο Μιλάνο. Λέω δεν μπορώ να πάω για 6 εβδομάδες είμαι πολύ απασχολημένος. Τότε όμως η δεύτερη κόρη μου, η οποία αν μπορώ να το πω, είναι τρελλή μαζί μου, (η πρώτη είναι 38 χρονών και έχει 4 παιδιά), τα Χριστούγεννα μου λέει: «Μπορώ να έλθω εγώ μαζί σου στο Μιλάνο;». Και πως να πη ένας πατέρας όχι στην 14χρονη κόρη του, οπότε είπα: «Εντάξει». Αυτός στο τηλέφωνο μου είπε ότι θα πληρώση αυτός τα έξοδα. Και έτσι ασχολήθηκα πολύ με τον Μαρτίνι, αυτόν τον υποψήφιο. Και κατάλαβα για πρώτη φορά στην ζωή μου ότι όλος αυτός ο Χριστιανισμός στην Δύση ήταν μία δημιουργία των Γερμανών και λίγων Ελβετών, που είχαν κάνει την Μεταρρύθμιση.

Το 1988 προσκλήθηκα στο Ινστιτούτο Ανώτερων Σπουδών στο Βερολίνο και όταν προσκλήθηκα να μιλήσω εκεί αισθανόμουνα σαν πόρνη και καταλάβαινα ότι αυτό που κάνω είναι λάθος. Και προσευχόμουνα: «Θεέ μου, αν υπάρχη κάπου η αληθινή θρησκεία, δείξε την μου κι εγώ θα μεταστραφώ». Και για πρώτη φορά στην ζωή μου έχω αυτή την εμπειρία, υπήρχε στο μυαλό μου ένας φόβος που δεν τον είχα αισθανθή ποτέ πριν.

Μέσα σε μια βδομάδα, βλέπαμε διάφορες διαφημήσεις για ρεσιτάλ χριστιανικής μουσικής, πηγαίναμε σ’ αυτά. Εμείς είμαστε από τον Νότο που ήταν πολύ ζεστά και φοβόμασταν να μείνουμε Χριστούγεννα στο Βερολίνο, θα παγώσουμε. Και λέγαμε που να πάμε για να μην παγώσουμε τώρα στις διακοπές των Χριστουγέννων και κανόνισα να δώσω διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά. Και πήγαμε εκεί για Χριστούγεννα. Οπότε την ημέρα των Χριστουγέννων η γυναίκα μου είπε: Που να πάμε για λειτουργία. Και είπα ας πάμε στην ελληνική. Και πήγαμε στο Φανάρι. Ήταν η πρώτη ορθόδοξη λειτουργία που παρακολούθησα. Ήταν ο Πατριάρχης Δημήτριος. Η δεύτερη κόρη μου με άγγιξε και μου λέει: «Πατέρα αυτή είναι η αληθινή θρησκεία. Δεν είναι;». Και της είπα: «Φοβάμαι ότι έχεις δίκηο, διότι είναι πάρα πολύ φτωχή».

Και πήγαμε πίσω στο Τέξας και άρχισα να ρωτάω αν μπορή ένας Τεξανός να γίνη Ορθόδοξος. Κάποιος εκεί που ήταν Βαπτιστής από το Τέξας μου είπε: «Αν μπορώ εγώ να γίνω, μπορείς κι εσύ να γίνης». Και έτσι με την υπομονή του Θεού έγινα πρώτα εγώ και μετά οι δύο κόρες μου. Και στην συνέχεια η σύζυγός μου, η οποία είναι Ιρλανδή, οι οποίοι είναι πολύ παθιασμένοι Βαπτιστές, και έχει δύο ιστορίες για την μεταστροφή της. Την μία ήταν που είπε: «Ευλόγησέ με, άγιε Πατρίκιε, επιστρέφω στο σπίτι» και το άλλο που έγραψε ήταν: «Από την Ρώμη στο σπίτι».

Ευχαριστώ το Θεό!–


CO2.

<>




Άγιοι, οι καλύτεροί μας φίλοι


https://agioi-oi-kaliteroi-mas-filoi.blogspot.com


Ορθόδοξος Συναξαριστής Κελτών Αγίων και Πάντων των Αγίων


<>




Κελτικό Λειμωνάριο


Εἶπε ὁ ὅσιος ἀββᾶς Columbanus τῆς Ἰρλανδίας (+615): Οἱ μύγες (Ἐκκλησιαστής 10, 1) εἶναι ἀργές σκέψεις πού εἰσορμοῦν στήν καρδιά μας, τίς ὁποῖες ὀφείλουμε νά ἀπομακρύνουμε διά τῆς σπουδῆς τῆς προσευχῆς, ὡς διά ριπιδίου, ὥστε νά μήν καταστρέψουν μέσα μας, τήν ἡδύτητα τοῦ μύρου. Οἱ μύγες ἐξαλείφουν τήν εὐωδία τοῦ μύρου, ἐνῶ οἱ μάταιες σκέψεις σκοτώσουν τή γλυκύτητα τῶν ἀρετῶν καί τῶν κανόνων τῆς θείας ὑπακοῆς, τούς ὁποίους διδαχθήκαμε ἀπ᾽ τούς ἀρχαίους πατέρες.


* * *


Κάποιες ἀδελφές τῆς μονῆς γόγγυζαν πρός τήν ὁσία Monnina τῆς Ἰρλανδίας (+518) ὅτι ὅλα προσφέρονταν μέ γενναιοδωρία γιά τίς ἀνάγκες τῶν πτωχῶν, χωρίς νά φυλάσσεται κάτι γιά τίς ἴδιες. Καί ἐκείνη μέ πεποίθησι πρός τόν Κύριο τούς εἶπε: “Αὐτός, ἀδελφές μου, ὁ ὁποῖος διατηρεῖ ἀκλόνητη πίστι στό Χριστό, καί ἀρκεῖται στήν τροφή καί στά σκεπάσματα, ὅλα θά τά ἔχη μέ ἀφθονία. Ὅποιος, ὅμως, ἐπιθυμεῖ νά εἶναι πλούσιος, θά ὑπόκειται σέ δαιμονικούς πειρασμούς, καί θά εἶναι πάντοτε μπλεγμένος σέ ἄγχη καί μέριμνες. Ἄν ὡστόσο αὐτό γιά τό ὁποῖο μέ μέμφεσθε τό κάνετε καθημερινά στό Χριστό, ὁ ὁποῖος ἐνεργεῖ στά μέλη Του, μπορεῖ Ἐκεῖνος, ὅποτε θέλει, νά ἀποκαταστήση τήν ὑποτιθέμενη ζημία καί νά ἐλαφρύνη τή θλίψι τῆς γυμνότητος καί πτωχείας τῶν ἀδελφῶν”.


* * *


Κελτικό Λειμωνάριο: «Εἶπε Γέρων: Ἐκεῖνος πού δέν πράττει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι παγιδευμένο πουλί, πλοῖο πού βάζει νερά, ἄδειο δοχεῖο, μαραμένο δέντρο. Ἐκεῖνος πού πράττει τό θεῖο θέλημα εἶναι καθαρό χρυσάφι, εἶναι ὁ οὐρανός γύρω ἀπ᾽ τόν ἥλιο, ἕνα ἀσημένιο κύπελο μέ κρασί. Εἶναι μακάριος, ὄμορφος, ἅγιος».


* * *


Κελτικό Λειμωνάριο: «Τέσσερεις εἶναι οἱ λυτρώσεις τῆς ψυχῆς. Ὁ φόβος καί ἡ μετάνοια, ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐλπίδα. Οἱ δύο πρῶτες τήν προστατεύουν στή γῆ, οἱ ἄλλες δύο τήν ἀνεβάζουν στόν οὐρανό».


* * *


Εἶπε ὁ ὅσιος ἀββᾶς Columbanus τῆς Ἰρλανδίας (+615): Ἔμπνευσε τίς καρδιές μας, Ἰησοῦ, μέ τήν αὔρα τοῦ Πνεύματός Σου, ὥστε ἡ ψυχή τοῦ καθενός μας νά μπορῆ νά πῆ ἐν ἀληθείᾳ, “δεῖξε μου Ἐκεῖνον πού πόθησε ἡ ψυχή μου, διότι ἔχω πληγωθῆ ἀπ᾽ τήν ἀγάπη”. Διότι ἀγαπώντας πάντοτε ἀναζητᾶ, ἐνῶ μέ τίς πληγές της θεραπεύεται. Εἴθε ὁ φιλόστοργος κάι σωτήριος Ἰατρός νά μᾶς ἀξιώνη νά πληγώνονται τά ἐσώτερα τῆς ψυχῆς μας μέ τήν σωστική αὐτή πληγή.


* * *


Εἶπε ὁ ὅσιος Ailbe τοῦ Emly Ἰρλανδίας (+528): «Μεῖνε πιστός στόν Κανόνα τοῦ εὐγενοῦς Κυρίου, διότι σ᾽ αὐτόν ὑπάρχει ἡ σωτηρία. Ὅπως ἡ βάσι εἶναι ἀμετακίνητη καθώς χτυπιέται τό ἀμόνι, ἔτσι πρέπει νά εἶσαι πιστός μέχρι θανάτου στή λειτουργία, στήν προσευχή καί στή νηστεία».


Ἀπό τό βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022


JLH


<>












Ο Άγιος Columba της Νήσου Iona της Σκωτίας (+597) και ο Άγιος Lasrén


Μιά παγωμένη νύχτα τοῦ χειμώνα, ὁ ὅσιος ἀββᾶς Columba τῆς Νήσου Iona τῆς Σκωτίας (+597) ταράχθηκε ἀπό μεγάλη θλίψι καί τόν πῆραν τά δάκρυα. Στήν ἀπορία τοῦ διακονητῆ του ἀποκρίθηκε:

“Ἀγαπημένο μου παιδί, δέν εἶναι χωρίς αἰτία ἡ λύπη μου. Βλέπω τούς μοναχούς μου νά ἔχουν ἐξουθενωθῆ ἀπό βαρειά ἐργασία, καί παρόλα αὐτά ὁ Lasrén τούς πιέζει στήν οἰκοδομή ἑνός μεγάλου κτίσματος. Αὐτό μέ στενοχωρεῖ πολύ”.

Παράξενο, τήν ἴδια στιγμή στό μοναστήρι τοῦ Durrow ὁ ὅσιος Lasrén, ὠθούμενος ἀπό μιά ἐσωτερική δύναμι πού ἄναψε σάν φωτιά μέσα του, διέταξε νά σταματήσουν οἱ ἀδελφοί τήν ἐργασία καί νά ἑτοιμασθῆ πλούσιο γεῦμα. Ὄχι μόνο ἡ ἡμέρα ἐκείνη θά ἦταν ἀνάπαυσι, ἀλλά καί ἄλλες ἡμέρες μέ ἄσχημο καιρό. Τά λόγια του ἀνακούφισαν τούς ἀδελφούς, καί ὁ ὅσιος Columba, ἀκούγοντάς τα ἐν Πνεύματι —διότι βρισκόταν στήν Iona— ἔπαψε νά κλαίη καί χάρηκε, καί διηγήθηκε στούς ἀδελφούς τό συμβάν. Καί εὐλόγησε τόν ὅσιο Lasrén ὡς παρηγορητή τῶν μοναχῶν.

Ἀπό τό βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022


<>





Ο Άγιος Columba της Νήσου Iona της Σκωτίας (+597) και η μεταστροφή του λογίου Fianche


Κάποτε ὁ ὅσιος Columba τῆς Νήσου Iona τῆς Σκωτίας (+597) καθόταν πάνω στό λόφο πού βλέπει πρός τό μοναστηρι. Ξαφνικά στράφηκε πρός τόν ἀδελφό πού τόν διακονοῦσε καί εἶπε:

"Ἀπορῶ γιατί ἀργεῖ τόσο τό πλοῖο νά φθάση ἀπ᾽ τήν Ἰρλανδία. Μεταφέρει κάποιον λόγιο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἔχει πέσει σέ μεγάλες ἁμαρτίες, ἀλλά γρήγορα θά ἔλθη ἐδῶ νά ἐκτελέση μεγάλο κανόνα".

Δέν πέρασε πολλή ὥρα, καί κοιτάζοντας πρός τόν νότο εἶδαν ἕνα πλοῖο νά πλησιάζη τό λιμάνι. Ὁ ὅσιος Columba σηκώθηκε λέγοντας:

"Πᾶμε νά συναντήσουμε τόν προσκυνητή, τοῦ ὁποίου τήν ἀληθινή μετάνοια δέχεται ὁ Χριστός".

Ὁ Ἅγιος μόλις εἶχε φθάσει στό λιμάνι, ὅταν ὁ Fiachne πήδησε ἀπ᾽ τό πλοῖο καί ἔτρεξε νά τόν συναντήση. Πέφτοντας μπροστά στά πόδια του, μέ κλάματα, ὀδυρμούς καί ἀναστεναγμούς ἐξαγορευόταν ἑνώπιον ὅλων τίς ἁμαρτίες πού εἶχε διαπράξει. Γεμᾶτος δάκρυα καί ὁ Ἅγιος, εἶπε στόν μετανοοῦντα:

"Σήκω, γυιέ μου, καί παρηγορήσου. Οἱ ἁμαρτίες σου ἔχουν συγχωρηθῆ, διότι, ὅπως ἔχει λεχθῆ, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει".

Ὁ Fiachne σηκώθηκε χαρούμενος καί ὁ Ἅγιος τόν ἀγκάλιασε. Καί μετά ἀπό λίγες ἡμέρες τόν ἔστειλε ἐν εἰρήνῃ στόν μαθητή του ὅσιο Baithin (+600), ἡγούμενο τότε ἄλλης θυγατρικῆς μονῆς.

Ἀπό τό βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022



<>







Ο Άγιος Columba της Νήσου Iona της Σκωτίας (+597) προσφέρει πνευματική παρηγοριά στους μοναχούς του


Ὁ Ἅγ. Columba τῆς Νήσου Iona τῆς Σκωτίας (+597) προσέφερε πνευματική παρηγοριά στούς μοναχούς του, οἱ ὁποῖοι ἔνιωσαν ὅτι ἦλθε ἐν πνεύματι νά τούς συναντήση καθ᾽ ὁδόν. Κάποτε οἱ ἀδελφοί ἐπέστρεψαν στό μοναστήρι μετά ἀπό ἡμερήσια ἐργασία στή συγκομιδή. Σέ κάποιο σημεῖο ὁ καθένας τους ἔνιωσε μιά ὑπέροχη καί ἀσυνήθιστη αἴσθησι, ὅμως, κανείς δέν τολμοῦσε νά τό ἀναφέρη στούς ἄλλους. Γιά μερικές ἡμέρες συνέβαινε τό ἴδιο πράγμα στόν ἴδιο τόπο τήν ἴδια ὥρα. Ὁ Ἅγ. Baithin (+600), οἰκονόμος τῶν ἐργασιῶν τήν περίοδο ἐκείνη, κάποια μέρα εἶπε:

"Λοιπόν, ἀδελφοί, ἄν κάποιος ἀπό σᾶς εἶχε τήν αἴσθησι πράγματος ἀσυνήθιστου, ἴσως καί θαύματος, ἐδῶ στό σημεῖο ἀνάμεσα στά χωράφια καί στό μοναστήρι, ἄς τό πῆ ἀνοιχτά".

Ἕνας ἐξ αὐτῶν, ὁ πρεσβύτερος, εἶπε:

"Αὐτές τίς μέρες, ἀκόμη καί τώρα, ἔχω τήν αἴσθησι μιᾶς θεσπέσιας εὐωδίας, λές καί ὅλα τά ἄνθη τῆς γῆς ἔχουν συγκεντρωθῆ σ᾽ ἕνα σημεῖο, καί μιᾶς θέρμης σάν φωτιά, ὄχι ἐκείνη τή φωτιά τῆς κολάσεως, ἀλλά μιά φωτιά γλυκύτατη. Καί συνάμα νιώθω μιά παράξενη, ἀνέκφραστη χαρά νά διαχέεται στήν καρδιά μου. Σέ μιά στιγμή μέ ἀναψύχει θαυμάσια καί μέ κάνει τόσο χαρούμενο, ὥστε νά ξεχνῶ ὅλη τή θλίψι, ὅλο τόν κόπο. Ἀκόμη καί τό φορτίο στήν πλάτη μου, ἄν καί ὄχι μικρό, ἀπ᾽ τό σημεῖο αὐτό καί μέχρι τό μοναστήρι κατά ἕνα μυστηριώδη τρόπο ἐλαφρύνεται, ἔτσι πού νά μήν μπορῶ νά πῶ ὅτι μεταφέρω κάτι".

Ὅλοι ὁμολόγησαν τό ἵδιο. Ὁ Ἅγ. Baithin ἐξηγεῖ τήν αἰτία καί τήν πηγή αὐτῆς τῆς ἀνακουφίσεως:

"Γνωρίζετε τή στοργική φροντίδα τοῦ πατέρα μας Columba, ὅτι ἀνησυχεῖ γιά μᾶς καί στενοχωρεῖται κάθε φορά πού ἐπιστρέφουμε πιό ἀργά, γιατί ξέρει ὅτι δουλεύουμε σκληρά. Τώρα, λοιπόν, ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά μᾶς ἐπισκεφθῆ ἐν σώματι, μᾶς συναντᾶ τό πνεῦμα του καθ᾽ ὁδόν καί μᾶς κομίζει αὐτή τή μεγάλη παράκλησι, ὥστε νά ἤμαστε ὅλο χαρά".

Ἀπό τό βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022


<>






Ο Άγιος Columba της Νήσου Iona της Σκωτίας (+597) και η Θεία Χάρις του Αγίου Πνεύματος


«Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγ. Πνεύματος κάποτε χύθηκε ἐπάνω στόν Ἅγ. Columba τῆς Νήσου Iona τῆς Σκωτίας (+597) μέ ἀσύγκριτη ἀφθονία, καί κατά θαυμαστό τρόπο παρέμεινε σ᾽ αὐτόν ἐπί τρεῖς ἡμέρες. Κατά τό διάστημα αὐτό ἔμενε νυχθημερόν κλεισμένος στό δῶμα του, τό ὁποῖο εἶχε πλημμυρίσει ἀπό οὐράνιο φῶς. Οὔτε ἔφαγε οὔτε ἤπιε, ἐνῶ κανείς δέν ἐπιτρεπόταν νά πλησιάση. Ὅμως, ἀκτίνες λαμπεροῦ φωτός γίνονταν ὁρατές τή νύχτα, καθώς διαπερνοῦσαν τίς χαραμάδες τῶν θυρῶν καί τίς κλειδαρότρυπες. Πνευματικά ἄσματα ἀκούγονταν, τέτοια πού κανείς δέν εἶχε μέχρι τότε ἀκούσει. Καί, καθώς ἀργότερα ἐκμυστηρεύθηκε σέ λιγοστούς φίλους, μποροῦσε νά δῆ ἀποκεκαλυμμένα πολλά μυστήρια, κρυμμένα ἀπό καταβολῆς κόσμου, ἐνῶ ὅλα ὅσα ἦσαν σκοτεινά καί δυσνόητα στίς Ἱερές Γραφές βρίσκονταν ἀνοιχτά, ἁπλά, καί διαυγέστερα τοῦ φωτός στή θέα τῆς πάναγνης καρδιᾶς του.
Ἐκ τῶν ὑστέρων λυπήθηκε πού τό ψυχοπαίδι του, ὁ Ἅγ. Baithin (+600), δέν ἦταν κοντά. Θά μποροῦσε νά ἔχη καταγράψει ἀπ᾽ τό στόμα του πλῆθος μυστηρίων τοῦ παρελθόντος καί τοῦ μέλλοντος, ἀγνώστων μέχρι τότε, μαζί μέ ἑρμηνεῖες τῶν Ἱερῶν Γραφῶν. Ὁ Ἅγ. Baithin, ὅμως, εἶχε ἀποκλεισθῆ ἀπό ἐνάντιους ἀνέμους στό ἄλλο νησί, καί δέν τοῦ ἐπετράπη νά ἔλθη, παρά μόνο ἀφοῦ οἱ τρεῖς ἐκεῖνες ἡμέρες τῆς μοναδικῆς καί ἔνδοξης θεοφάνειας εἶχαν περάσει.

Ἀπό το βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022



<>




<<<





Προσευχή του αγίου Columba της Iona


Κύριε, είσαι το νησί μου. Πάνω στο στήθος σου ξεκουράζομαι.

Είσαι η γαλήνη της θάλασσας, σε αυτή την ειρήνη παραμένω.

Είσαι τα βαθιά κύματα του λαμπερού ωκεανού.

Με τον αιώνιο ήχο τους τραγουδάω.

Είσαι το τραγούδι των πουλιών. Σε αυτή τη μελωδία βρίσκεται η χαρά μου.

Είσαι η μαλακή λευκή αμμουδιά της ακτής. Μέσα σου δεν υπάρχει κανένα σκοτάδι.

Είσαι ο παφλασμός των κυμάτων επάνω στον βράχο.

Η υμνολογία σου αντηχεί μέσα στα κύματα. Είσαι ο Κύριος της ζωής μου.  

   

https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/11/columba-iona.html


<>



Ο Σταυρός του Χριστού - Προσευχή του αγίου Columba


Ο σταυρός του Χριστού πάνω σε αυτό το πρόσωπο

και πάνω στα αυτιά μου.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω στα μάτια μου.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω σε αυτή τη μύτη. 


Ο σταυρός του Χριστού πάνω σε αυτό το στόμα.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω σε αυτό το λαιμό.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω στο σβέρκο αυτού του κεφαλιού.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω σε αυτή την πλευρά. 


Ο σταυρός του Χριστού πάνω σε αυτή την κοιλιά.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω σε αυτή την πλάτη. 


Ο σταυρός του Χριστού πάνω στα χέρια μου

από τους ώμους μου μέχρι τις παλάμες μου.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω στους μηρούς μου.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω στα πόδια μου.  


Ο σταυρός του Χριστού να με ακολουθεί.

Ο σταυρός του Χριστού να αντιμετωπίζει κάθε δυσκολία στις πεδιάδες και στους λόφους.  


Ο σταυρός του Χριστού στα ανατολικά. 

Ο σταυρός του Χριστού στη δύση του ηλίου.

Στον βορρά, στον νότο ασταμάτητα, μακάρι ο σταυρός του Χριστού να μας συνοδεύει στην πορεία μας.    


Ο σταυρός του Χριστού πάνω στα δόντια μου

μήπως με βρει κάποιο κακό.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω στο στομάχι μου.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω στην καρδιά μου. 


Ο σταυρός του Χριστού στον ευρύ ουρανό.

Ο σταυρός του Χριστού στη γη.

Μην επιτρέψεις κάποιο κακό η κάποια πληγή να έρθει στο σώμα ή στη ψυχή μου. 


Ο σταυρός του Χριστού πάνω μου καθώς κάθομαι.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω μου καθώς ξαπλώνω.

Ο σταυρός του Χριστού να είναι όλη μου η δύναμη 

ώσπου να συναντήσουμε τον Βασιλιά του Ουρανού.  


Ο σταυρός του Χριστού πάνω στην αδελφότητα μου.

Ο σταυρός του Χριστού πάνω στην εκκλησία μου.

Ο σταυρός του Χριστού στην άλλη ζωή.


Από την κορυφή του κεφαλιού μου, 

μέχρι το νύχι του ποδιού μου,

ώ Χριστέ ενάντια σε κάθε κίνδυνο

εμπιστεύομαι την προστασία του σταυρού σου.  


Μέχρι την ημέρα του θανάτου μου,

ο σταυρός του Χριστού πάνω σε αυτό το πρόσωπο. 


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/12/columba_12.html


<>




Μια αρχαία προσευχή προς την Αγία Melangell της Ουαλίας (+641)


Στα Ελληνικά:

Η Melangell μαζί με χιλιάδες αγγέλους 

νικάει ενάντια σε όλες τις δυνάμεις του κακού.


Στα Ουαλικά:

Mil engyl a Melangell Trechant

lu fyddin y fall.


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/03/melangell.html


Στα αγγλικά:

Melangell with a thousand angels

Triumphs over all the powers of evil.


https://orthochristian.com/71372.html



<>




Ορθόδοξη Κελτική και Αγγλοσαξονική Εκκλησία


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com


Orthodoxy - Rainbow


<>





Η Αγία Brigid της Ιρλανδίας (+525) και οι αγριόπαπιες


Κάποια μέρα ἡ ὁσία Brigid τῆς Ἰρλανδίας (†525) εἶδε μερικές ἀγριόπαπιες νά κολυμποῦν στό νερό καί κάπου καπού νά πετοῦν, καί συγκινημένη ἀπ᾽ τό θέαμα τίς κάλεσε μέ στοργή νά ἔρθουν κοντά της. Ἕνα σμῆνος πέταξε ἀμέσως καί ἔφθασε μπροστά της, δίχως κανένα φόβο, λές καί ἤσαν ἐξοικειωμένες μέ τούς ἀνθρώπους. Τότε ἐκείνη τίς ἄγγιξε μέ τό χέρι της καί ἀφοῦ τίς χάϊδεψε γιά λίγο, τίς ἄφησε νά πετάξουν πάλι στόν οὐρανό. Καί ὕμνησε τόν Δημιουργό ὅλων.

Ἀπό τό βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022


<> YT






Άγιος Nectan οσιομάρτυρας στο Hartland Αγγλίας, από Ουαλία (+510)

17 Ιουνίου


Ὁ Ἅγιος Ὁσιομάρτυρας Nectan ἐγεννήθηκε στὴν Οὐαλία κατὰ τὸν 6ο αἰώνα μ.Χ. ὡς πρωτότοκος υἱὸς τοῦ βασιλέως Ἁγίου Brychan τοῦ Brecknock, καὶ εἶχε 24 ἀδέλφια, τὰ ὁποῖα ἐτάχθησαν στὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ: ὁρισμένα ἔζησαν ὡς ἐρημίτες, ἄλλα ἵδρυσαν μονὲς καὶ ναούς.

Ὁ Ἅγιος Nectan, ὅταν ἀκόμη ἦταν στὴν Οὐαλία, ἀκούσας περὶ τοῦ σπουδαίου ἐρημίτου τῆς αἰγυπτιακῆς ἐρήμου, Ἁγίου Ἀντωνίου, ἐμπνεύσθηκε καὶ ἀπεφάσισε νὰ μιμηθεῖ τὸν τρόπο ζωῆς ἐκείνου. Μετέβη στὴ βόρειο ἀκτὴ τοῦ Devon στὸ Hartland, ὅπου καὶ ἐμόνασε ἐπὶ πολλὰ ἔτη.

Ἔπεσε ὅμως θύμα ἀπαγωγῆς ὑπὸ δύο ληστῶν, οἱ ὁποῖοι, ὅταν ὁ Ἅγιος προσπάθησε νὰ τοὺς κηρύξει τὸ θεῖο λόγο τοῦ Εὐαγγελίου, τοῦ ἀπέκοψαν τὴν κεφαλή. Τότε, θαυματουργικά, ἐθεάθηκε τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου νὰ συλλέγει τὴν κεφαλή του ἀπὸ τὸ ἔδαφος καὶ νὰ τὴν φέρει ἐπὶ μεγάλη ἀπόσταση μέχρι μιὰ πηγὴ παρακείμενη στὸ κελί του, ὅπου καὶ τὴν ἀπέθεσε. Ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς ληστές, ἐκεῖνος ποὺ ἀπέκοψε τὴν κεφαλὴ τοῦ Ἁγίου, ἰδὼν τὸ θέαμα τοῦτο, παρεφρόνησε καὶ ὁ ἄλλος, μεταστραφεῖς στὴ χριστιανικὴ πίστη, περισυνέλεξε μὲ σεβασμὸ τὰ λείψανα τοῦ Ἁγίου καὶ τὰ ἐνταφίασε στὸ κελί του.

Ἔκτοτε πολλὰ θαύματα ἔλαβαν χώρα γύρω ἀπὸ τὸ χῶρο, ὅπου ἀναπαύονταν τὰ ἱερὰ λείψανα τοῦ Ἁγίου.

Ὁ σωζόμενος Βίος του εἶναι τοῦ 12ου αἰῶνος, ἐνῶ ὑπάρχει στὴ Ρωσία, στὴν Ἐπισκοπὴ τοῦ Σουρώζ, παρεκκλήσι ἀφιερωμένο στοὺς Ἁγίους Συμεὼν καὶ Ἄννα, ὅπου ἑορτάζεται, ἐπίσης, ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Nectan η μνήμη του τιμάται στις 17 Ιουνίου.

https://agioi-oi-kaliteroi-mas-filoi.blogspot.com/2020/06/17_22.html


<>


«Ὁ π. Βαρσανούφιος μοῦ διηγήθηκε τά ἑξῆς: “Θέλω νά σοῦ μιλήσω γιά κάποιον Ἄγγλο. Δέν ξέρω ἄν οἱ σύγχρονοι Ἄγγλοι ἀσχολοῦνται μέ παρόμοια προβλήματα. Ὁ Ἄγγλος αὐτός καθόταν κοντά στό παράθυρο καί κοίταζε ἔντονα ἔξω. Ξαφνικά εἶπε:

—Τώρα καταλαβαίνω.

—Τί καταλαβαίνεις;, τόν ρώτησε ἡ σύζυγός του.

—Τώρα καταλαβαίνω πῶς μετά τή γενική ἀνάστασι τῶν νεκρῶν τά σώματά μας θά εἶναι διαφανῆ.

—Καί πῶς ἔγινε κατανοητό σέ σένα αὐτό;, τόν ρώτησε.

Κι ἐκεῖνος ἀπάντησε:

—Κοίταζα ἀπ᾽ τό παράθυρο καί ἀποροῦσα πῶς εἶναι διαφανές τό γυαλί ἀφοῦ εἶναι φτιαγμένο ἀπό χῶμα, ἄνθρακα κι ἄλλα ὑλικά, πού κανένα τους δέν εἶναι διαφανές. Ἔτσι, λοιπόν, καί τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, πού μεταβάλλεται σέ σκόνη καί χῶμα μετά τό θάνατό του μπορεῖ, μετά ἀπό ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ν᾽ ἀναστηθῆ μέ μία ἄλλη διαφορετική καί διάφανη μορφή...”»(ΣΒ, 116).


<>



Ο Άγιος Cuthbert της Νήσου Lindisfarne της Αγγλίας (+687) και οι ενυδρίδες

Συνήθιζε ὁ Ἅγ. Cuthbert τῆς Νήσου Lindisfarne τῆς Ἀγγλίας (+687) νά ἀπομακρύνεται τό σούρουπο μόνος γιά νά προσευχηθῆ, καί πρός τό τελείωμα τῆς νύχτας ἐπέστρεφε στή μονή τήν ὥρα πού ἄρχιζε ἡ λατρευτική σύναξι.

Κάποιο βράδυ ἕνας ἀπ᾽ τούς ἀδελφούς βλέποντάς τον νά βγαίνη ἀθόρυβα ἔξω, ἀκολούθησε λάθρα τά βήματά του, γιά νά δῆ πού ἤθελε νά πάη καί τί σκοπό εἶχε. Ὁ Ἅγ. Cuthbert ἔφτασε στή θάλασσα, στίς ἀκτές τῆς ὁποίας ἦταν κτισμένο τό μοναστήρι. Μπῆκε μέσα στό νερό, μέχρι πού τά βουβά κύματα μόλις κάλυπταν τό λαιμό καί τούς ὥμους, καί ἔμεινε ἐκεῖ τίς ὣρες τῆς σκοτεινῆς νύχτας, νήφων κάι ψάλλων μέ τόν ἦχο τῶν κυμάτων. Καθώς πλησίαζε τό χάραμα, βγῆκε πάλι στήν ἀκτή καί συνέχισε τήν προσευχή γονατιστός. Τότε ἦταν πού βγῆκαν ἀπ᾽ τά βάθη τῆς θάλασσας δύο ἐνυδρίδες καί ἔπεσαν μπροστά του στήν ἄμμο καί ἄρχισαν νά θερμαίνουν τά πόδια του μέ τήν ἀνάσα τους καί ἔκαναν νά τά σκουπίζουν μέ τή γούνα τους. Καί ὅταν τελείωσαν τίς ὐπηρεσίες τους, ἔλαβαν τήν εὐλογία του καί γλύστρησαν πίσω στά οἰκεῖα νερά. Ὁ Ἅγ. Cuthbert τότε ἐπέστρεψε καί ἔψαλε μέ τούς ἀδελφούς τούς ὀρθρινούς ὕμνους τήν κανονισμένη ὥρα.

Ἐντωμεταξύ, ὁ μοναχός πού τόν παρακολουθοῦσε ἀπ᾽ τά βράχια εἶχε καταληφθῆ ἀπό τέτοιο φόβο καί δυσφορία, ὥστε μέ δυσκολία ἔφθασε στή μονή παραπαίοντας. Νωρίς τό πρωΐ πλησίασε τόν Ἅγ. Cuthbert καί πέφτοντας μέ τό πρόσωπο κάτω παρακαλοῦσε ἔνδακρυς νά τοῦ δώση ἄφεση γιά τήν ἀνόητη τόλμη του, διότι δέν εἶχε ἀμφιβολία ὅτι ὁ Ἅγ. Cuthbert γνώριζε τί εἶχε κάνει καί γιατί ὑπέφερε.

"Τί συμβαίνει ἀδελφέ;", τοῦ εἶπε, "τί ἔχης κάνη; Προσπάθησες νά κατασκοπεύσης τή νυχτερινή μου πορεία; Σέ σύγχωρῶ ὑπό ἕνα ὅρο, νά ὑποσχεθῆς ὅτι δέν θά πῆς σέ κανένα αὐτό πού εἶδες μέχρι τό θάνατό μου".

Ἀπό τό βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022




<>







Μητρ. Διοκλείας Κάλλιστος Ware: «Ὅταν ἤμουν φοιτητής στό κολλέγιο τῆς Μαγδαληνῆς στήν Ὀξφόρδη, ὑπῆρχε στό παρεκκλήσιο ἕνας πραγματικά ἀπίστευτος φύλακας, ὁ νεωκόρος, ἕνας μικροκαμωμένος ἄνθρωπος, ὀνόματι Tallboy. Θυμᾶμαι, ὅταν μία μέρα ἦρθε ὁ νέος κοσμήτορας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, ὁ Tallboy μέ αὐστηρότητα τοῦ ἐξήγησε ὅλες τίς παραδόσεις καί τίς συνήθειες πού ἐπικρατοῦν στό παρεκκλησιο. Στό τέλος, ὁ νέος κοσμήτορας εἶπε ἕνα κάπως νευρικό “εὐχαριστῶ, κ. Tallboy, μέ ἔβαλες στόν ὀρθό δρόμο ὅταν ἔκανα λάθος”. “Κύριε”, τοῦ εἶπε ὁ Tallboy, “θά ἔχω τό νοῦ μου νά σᾶς βάλω στόν ὀρθό δρόμο πρίν χρειαστῆ νά κάνετε κάτι λάθος”»(ΕΘ, 52).

<>




Μητρ. Διοκλείας Κάλλιστος Ware: «Θυμᾶμαι ὅταν ταξίδεψα γιά πρώτη φορά στήν Ἀμερική μέ καράβι ὡς νέος φοιτητής. Ἐκεῖνες τίς ἡμέρες (τή δεκαετία τοῦ 1950) τά ἀεροπορικά ταξίδια ἦταν πολύ ἀκριβά. Ἦταν μόνο γιά τούς πλουσίους. Ἑπομένως, ἄν δέν ἤσουν πλούσιος, ταξίδευες γιά πέντε μέρες μέ τό ὑπερωκεάνιο. Θυμᾶμαι νά ταξιδεύω μέ τό ὑπερωκεάνιο “Βασίλισσα Ἐλισάβετ”. Τό κόστος τῶν γευμάτων συμπεριλαμβανόταν στήν τιμή τοῦ εἰσιτηρίου. Ἐνθουσιάστηκα ὅταν συνειδητοποίησα τήν ἡμέρα τῶν γενεθλίων μου ὅτι στό menu ὐπῆρχε μεγάλη λίστα φαγητῶν, ἀπ᾽ τήν ὁποῖα μποροῦσε κανείς νά ἐπιλέξη ὅ,τι ἤθελε, ὅσα ἄντεχε. Στό πρωϊνό δέν χρειαζόταν νά διαλέξης μεταξύ φρουτοχυμοῦ, δημητριακῶν ἤ quaker, μποροῦσες ἁπλά νά τά διαλέξης ὅλα. Στή συνέχεια μποροῦσες νά πάρης βραστά αὐγά, poché μπακαλιάρο, ἄν ἔνιωθες ὅτι βρισκόσουν στά βαθιά νερά στή μέση τοῦ Ἀτλαντικοῦ. Στό δεῖπνο οἱ συνδαιτυμόνες στό τραπέζι μου ἦταν πολύ στενόμυαλοι. Ἔπαιρναν μόνο σούπα καί μετά ἕνα βασικό πιάτο καί τέλος μιά πουτίγκα. Ἀλλά τό σκέφτηκα καλά καί θεώρησα ὅτι θά μποροῦσα νά πάρω ὀρεκτικά καί πεπόνι, σούπα, ψάρι, κρέας καί μετά τό ἐπιδόρπιο καί ἐπίσης φροῦτα καί τυρί. Δέν ἀμφιταλαντευόμουν μεταξύ τοῦ ἑνός ἤ τοῦ ἄλλου, ἀφοῦ μποροῦσα νά τά ἔχω ὅλα»(ΕΘ, 56).

<>






Μητρ. Διοκλείας Κάλλιστος Ware: «Θυμᾶμαι μιά περίπτωσι. Στή ρωσική Μονή τοῦ Λονδίνου, τήν ὁποία ἐπισκεπτόμουν συχνά ὡς λαϊκός, ὑπῆρχε ἕνας σεβαστός ἱερέας, ὁ π. Ἰωάννης... Ἦταν πάντοτε ἐξαιρετικά λακωνικός. Ὁ ἴδιος ἀρκοῦνταν νά προσφέρη μονάχα λίγες λέξεις συμβουλευτικές. Κάποια μέρα, μία γυναῖκα πού ἐρχόταν συχνά γιά ἐξομολόγησι τοῦ διηγήθηκε μέ λεπτομέρειες γιά ἕνα καβγά πού εἶχε μέ τόν ἄνδρα της.
—Μοῦ εἶπε αὐτό καί ἐγώ τοῦ εἶπα ἐκεῖνο, καί τοῦ εἶπα ὅτι ἔκανε λάθος καί αὐτό καί ἐκεῖνο...
Μόλις τελεώσε, ὁ π. Ἰωάννης τήν κοίταξε καί τῆς εἶπε:
—Καί ὅλα αὐτά σέ βοήθησαν;
Στή συνέχεια τῆς ἔδωσε ἄφεσι ἁμαρτιῶν.
Οἱ πέντε αὐτές λέξεις τῆς ἄλλαξαν τή ζωή. Συνειδητοποίησε ξαφνικά πόσο ἀνώφελο ἦταν νά μαλώνουν ὄλη τήν ὥρα, προσπαθώντας πάντοτε νά μήν ἀφήση τίποτε ἀναπάντητο, θέλοντας πάντα νά ἔχη τόν τελευταῖο λόγο. Καί ξαφνικά σκέφτηκε: 
—Δέν χρειάζεται νά εἶναι ἔτσι.
Σταμάτησε νά συμπεριφέρεται ἔτσι καί ἄλλαξε. Ἦταν ἐκείνη ἡ ἁπλή κουβέντα τοῦ ἱερέα, μέ τή μορφή τῆς ἐρωτήσεως, πού τήν ὁδήγησε στήν ἀλλαγή»(ΕΘ, 64).

<>






Μητρ. Διοκλείας Κάλλιστος Ware: «Ἔχω ἀκούσει τήν ἱστορία αὐτή πολλές φορές ἀπό διαφορετικούς ἀνθρώπους. Ἴσως νά συνέβη ὄντως πολλές φορές. Πρόκειται γιά μιά ἱστορία πού ἀφορᾶ σέ κάποιον τόν ὁποῖο εἶχα τό προνόμιο νά γνωρίσω προσωπικά, ἕνα Ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας, τόν Ἅγ. Ἰωάννη Μαξίμοβιτς, ὁ ὁποῖος ἦταν Ἐπίσκοπος στή Shanghai, μετά ἐδῶ στή Γαλλία, καί τέλος στο San Francisco.
Κάποτε, πῆγε κάποιος νά τοῦ ἐξομολογηθῆ, λέγοντας στόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἰωάννη: 
—Ναί, καταλαβαίνω ὅτι ἁμάρτησα. Μέ τό μυαλό μου, ἐκτιμῶ πώς ὅ,τι ἔχω κάνει εἶναι λάθος, ἀλλά ἡ καρδιά μου εἶναι σάν πέτρα —δέν αἰσθάνομαι θλίψι ἤ τύψεις.
Ἡ ἐξομολόγησι ἔγινε ἀμέσως πρίν ἀπ᾽ τή Θ. Λειτουργία, ἐνῶ ὁ ναός ἦταν ἤδη γεμάτος ἀπό πιστούς. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἰωάννης εἶπε στήν ἄνδρα:
—Πήγαινε στό κέντρο τοῦ ναοῦ, γονάτισε ἐνώπιον ὄλων ἀυτῶν τῶν ἀνθρώπων καί ζήτησέ τους συγχώρησι, καί μετά ἔλα πάλι σέ μένα.
Ἔτσι κι ἔγινε. Κι ὅταν ἦταν γονατιστός ἐνώπιον τοῦ κόσμου ζητώντας συγχώρησι, μιά ἀπότομη ἀλλαγή συνέβη μέσα του. Ξαφνικά, ἡ σκληρότητα τῆς καρδιᾶς του ἐξαφανίστηκε. Ξαφνικά, ὄ,τι ἐμπόδιζε τά δάκρυα τῶν τύψεῶν του ἐξέλιπε καί τώρα πλέον μποροῦσε νά κλάψη γιά τίς ἁμαρτίες του, γιά νά λάβη στό τέλος ἄφεσι. Αὐτό ἀναδεικνύει τή σημασία τοῦ ἱερέα ὡς ἐκπροσώπου τῆς κοινότητος. Χρειάζεται νά ζητήσουμε συγχώρησι κι ἀπ᾽ τούς ἀδελφούς μας»(ΕΘ, 68).

<>





Μητρ. Διοκλείας Κάλλιστος Ware: «Ὑπῆρχε κάποιος λειτουργός στήν Ἀμερική κάποια χρόνια πίσω, ὁ ὁποῖος συνήθιζε νά ἀρχίζη καί νά τελειώνη ὅλες τίς ὁμιλίες του μέ μία χειρονομία, ὅπως αὐτή (ὁ Μητροπολίτης Κάλλιστος  δείχνει τή χειρονομία τῶν “...” — εἰσαγωγικῶν). Οἱ ἄνθρωποι τόν ρωτοῦσαν γιατί τό ἔκανε αὐτό:
—Οἱ ὁμιλίες μου, ἀπαντοῦσε, δέν εἶναι δικές μου, ἀλλά στήν πραγματικότητα τίς πῆρα ἀπό ἄλλους ἀνθρώπους, γι᾽ αὐτό καί τά εἰσαγωγικά»(ΕΘ, 87).

<>






Ο Άγιος Kevin του Glendalough Ιρλανδίας και το κοτσύφι που έφτιαξε φωλιά στα χέρια του

Ἐξαιτίας τῆς σκληρῆς του ἀσκήσεως ὁ ὅσιος Kevin τοῦ Glendalough τῆς Ἰρλανδίας (+618) συνήθιζε νά διανύη τίς Τεσσαρακοστές περιορισμένος σέ κλαδόπλεχτη καλύβα, ἔχοντας γιά κλίνη μιά πλακόπετρα. Τό πλούσιο δεῖπνο του ἦταν ἡ μουσική τῶν ἀγγέλων. 

Κάποια Σαρακοστή ἕνα κοτσύφι ἦλθε ἀπ᾽ τό δάσος στήν καλύβα, καί καθώς ὁ ὅσιος Kevin εἶχε ἁπλωμένα τά χέρια σέ στάσι προσευχῆς, ἐκεῖνο χοροπήδησε πάνω στήν παλάμη τοῦ ὁσίου. Ὁ ὅσιος Kevin κράτησε τό χέρι του στήν ἴδια στάσι, μέχρι τό κοτσύφι νά φτιάξη τή φωλιά του. Καί δέν μετακινήθηκε καθ᾽ ὅλη τή διάρκεια τῆς ἐκκολάψεως. Ἄγγελος ἐπισκέφθηκε τότε τόν ὅσιος Kevin καί τοῦ εἶπε νά διακόψη τόν ἀσκητικό κανόνα, στόν ὁποῖο εἶχε ὑποβάλει τόν ἑαυτό του, καί νά ἐπιστρέψη στούς ἀνθρώπους. Καί ὁ ὅσιος Kevin εἶπε:

“Δέν εἶναι καί σπουδαῖο πράγμα νά ὑπομένω αὐτόν τόν κόπο, νά ἔχω ἁπλωμένα τά χέρια μου γιά χάρι τοῦ ἐπουρανίου Βασιλέως, ἀφοῦ ἐπάνω στόν ἐπώδυνο Σταυρό ὁ Ἰησοῦς ὑπέμεινε ὅλους τούς πόνους γιά χάρι τῶν τέκνων τοῦ Ἀδάμ”.

Ἀπό τό βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022



YT

<>




Ο Άγιος Moling Επίσκοπος Ferns Ιρλανδίας (+697) και η θυσιαστική αγάπη του πνευματικού του τέκνου προς τον Χριστό


Ὁ Ἅγ. Moling Ἐπίσκοπος Ferns τῆς Ἰρλανδίας (+697) ὁδήγησε τό πνευματικό του τέκνο στό μέσο μιᾶς συστάδας ἀπό ἀκανθώδη βάτα καί τοποθέτησε τό ράσο του σ᾽ ἕνα στῦλο στή μέση τῆς συστάδας.

"Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τό ράσο, τοῦ εἶπε, πῶς θά τόν ἔσωζες ἀπ᾽ τούς Ἰουδαίους;"

Ὁ μαθητής ἔβγαλε τό πανωφόρι του καί μέ τά χέρια του παραμέρισε τή συστάδα μέχρις ὅτου νά φθάση καί νά ἀγκαλιάση τό ράσο.

"Ἔτσι θά ἔσωζα τό Χριστό, εἶπε, καί ποταμοί αἵματος ἔτρεχαν ἀπ᾽ τά δάχτυλά του".

Τότε ὁ Ἅγ. Moling τοῦ εἶπε:

"Εὐλογημένος εἶσαι, κανένας ἄνθρωπος δέν θά μπορέση ποτέ νά σέ βλάψη, καί τό κακό δέν θά ἔχη δύναμι ἐπάνω σου".

Ἀπό τό βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022




<>






Ο Άγιος Columba της Νήσου Iona της Σκωτίας (+597) φροντίζει έναν προσκυνητή ερωδιό από την πατρίδα του την Ιρλανδία

Δέν πρέπει νά ἀφήσουμε στή σιωπή μία χαρίεσσα πρόγνωσι κάι προφητεία τοῦ ὁσίου Columba τῆς Νήσου Iona τῆς Σκωτίας (+597). 

Κάποια ἡμέρα ὁ ἅγιος κάλεσε ἕνα ἀδελφό καί τοῦ εἶπε:

“Δύο ἡμέρες μετά ἀπό αὐτή πού ξημερώνει σήμερα, νά πᾶς στή δυτική ἀκτή τοῦ νησιοῦ (τῆς Iona) καί νά περιμένης ἐκεῖ. Μετά τήν 9η ὥρα κάποιος ἐπισκέπτης θά φθάση ἀπ᾽ τή βόρεια Ἰρλανδία, ἕνας ἐρωδιός, μέ φτερό χτυπημένο ἀπ᾽ τόν ἄνεμο στό μακρύ του ταξίδι, κουρασμένος καί ἐξαντλημένος. Δέν θά ἔχη δύναμι καί θά πέση στήν ἀκτή μπροστά σου. Πρόσεξε νά τόν σηκώσης μέ συμπάθεια καί νά τόν μεταφέρης στό σπιτάκι πού εἶναι κοντά. Περιποιήσου τον καί τάϊζέ τον ἐκεῖ ὡς φιλοξενούμενο γιά τρεῖς μέρες καί νύκτες. Μετά τό πέρας τῶν τριῶν ἡμερῶν, ὅταν ὁ ἐρωδιός θά πάρη πάλι ζωή, δέν θά θέλη πλέον νά παραμείνη κοντά μας ὡς προσκυνητής, ἀλλά θά ἐπιστρέψη στήν ὄμορφη περιοχή τῆς Ἰρλανδίας, ἀπό ὅπου ἦρθε. Αὐτή εἶναι ἡ αἰτία πού ἐκδηλώνω τόσο μεγάλο ἐνδιαφέρον, τό ὅτι δηλαδή ὁ ἐρωδιός ἔρχεται ἀπ᾽ τήν πατρίδα μου”.

Ἀπό τό βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022


YT

<>






Ο Άγιος Cummian Επίσκοπος της Ιρλανδίας (+8ος αι.) περί του τί πρέπε να εξετάζει ο Πνευματικός Πατέρας σε κάθε εξομολόγηση


Γράφει ὁ Ἅγ. Cummian Ἐπίσκοπος τῆς Ἰρλανδίας (+8ος αἰ.): «Αὐτά πρέπει νά ἐξετάζονται προσεκτικά ἀπ᾽ τόν Πνευματικό σέ κάθε ἐξομολόγησι: Ἡ διάρκεια κατά τήν ὁποία παραμένει κάποιος στό σφάλμα του, ἡ παιδεία πού ἔχει λάβει, τό πάθος ἀπ᾽ τό ὁποῖο πολεμεῖται, τό μέτρο τῆς δυνάμεώς του, ἡ θερμότητα τῶν δακρύων του καί ἡ δύναμι πού ὤθησε στήν ἁμαρτία. Διότι ὁ Παντοδύναμος Θεός, πού γνωρίζει τίς καρδιές ὅλων καί ἔχει δώσει διαφορετικές κράσεις, δέν θά ζυγίση τό βάρος τῶν ἁμαρτιῶν μέ ἴσα σταθμά, ὅπως λέει καί ὁ Προφήτης: “Οὐ γάρ μετά σκληρότητος καθαίρεται τό μελάνθιον, οὐδέ τροχός ἀμάξης περιάξει ἐπί τό κύμινον μέ βάκτρον, ἀλλά ὁ ἄρτος κατακλᾶται”(Ἠσ 28, 27-28), καί ἀκόμη, “τοῖς δέ κραταιοῖς ἰσχυρά ἐφίστανται ἔρευνα”(ΣΣολ 6, 8)»(Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022, 57).

Ἀπό τό βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022


<>





Χαιρετισμοί στήν Ὁσία Cinnia τοῦ Country Louth Ἰρλανδίας (1/2, +5ος αἰ.) και στήν Ὁσία Relindis τήν ἡγουμένη Μονῆς στό Maasegk Βελγίου (12/10, +750)

Χαῖρε, Relindis τοῦ Maasegk Βελγίου·
Χαῖρε, Cinnia τοῦ Country Louth Ἰρλανδίας·

Χαῖρε, Relindis ὑπέροχη ἐν Χριστῷ ἀδελφή μας·
Χαῖρε, χαρμοσύνη τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ·

Χαῖρε, Cinnia ψιλή βροχή στήν καρδιά τῶν Ὀρθοδοξων·
Χαῖρε, ἀπαλό ψιλόβροχο στήν ὕπαιθρο τῆς Ἰρλανδίας·

Χαῖρε, Relindis χάραμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ·
Χαῖρε, Cinnia αὐγή τῆς εὐσπλαχνίας Του·

Χαῖρετε, ὁσίες Relindis καί Cinnia ὄμορφα
κέντηματα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεου·

Χαῖρετε, ὅτι μέ τίς ἀρετές σας
καταφίλησατε τήν ἀγάπη Του.

Χαῖρετε, Ἁγίες Relindis καί Cinnia!

Ἀπό τήν Ποιητική Συλλογή "Φύλλα..." τοῦ Ἄβελ-Τάσου Γκιουζέλη

Xka.


<>






Η προσευχή του Αγίου Brendan της Ιρλανδίας του πλοηγού και ταξιδευτή (+577)


Να εγκαταλείψω , ω Βασιλιά των μυστηρίων, την θαλπωρή του σπιτιού μου; Να γυρίσω την πλάτη στην πατρίδα μου και να στρέψω το πρόσωπο μου προς τη θάλασσα;

Να εναποθέσω ολόκληρο τον εαυτό μου στο έλεος Σου, χωρίς ασήμι, χωρίς άλογο, χωρίς φήμη, χωρίς τιμή; Να  αφεθώ σε εσένα χωρίς σπαθί και ασπίδα,  χωρίς φαγητό ή κάτι να πιω, χωρίς ένα κρεβάτι να κοιμηθώ;


Να ανοίξω την καρδιά μου ολότελα σε εσένα, εξομολογούμενος τις πολυειδής αμαρτίες μου και να ικετεύσω για συγχώρεση, με δάκρυα να τρέχουν στα μάγουλα μου; Να αφήσω τα αποτυπώματα των γονάτων μου στην αμμουδερή ακρογιαλιά,  σαν καταγραφή της τελευταίας μου προσευχής στην πατρίδα μου;

Να υποφέρω έπειτα κάθε είδους πληγή που μπορεί να μου προκαλέσει η θάλασσα; Να διασχίσω με τη μικρή μου βάρκα τον απέραντο αφρώδη ωκεανό; Ω ,  Βασιλιά του Ουρανού, μπορώ να βγω οικιοθελώς στη θάλασσα;

Ω Χριστέ μου, θα με βοηθήσεις μέσα στα άγρια κύματα;



Cpr2

<> 







Ο Άγιος Colman της Ιρλανδίας δείχνει στούς μαθητές του την δόξα της Βασιλείας των Ουρανών

Κάποια μέρα, ἐξαντλημένοι, πεινασμένοι καί διψασμένοι οἱ ἀδελφοί παραπονέθηκαν μεταξύ τους ὅτι μέ τόση δουλειά, δοκιμασίες καί κακοπάθεια αἰσθάνονται περισσότερο τόν κόπο τοῦ παρόντος παρά τά μελλοντικά βραβεῖα. Δέν τό ἔκαναν ἀπό μεμψιμοιρία οὔτε ὀλιγοψυχία, ἀλλά γιά νά δεχθοῦν κάποια παράκλησι ἀπ᾽ τόν ἁββᾶ. Ἀκούγοντας τοῦτο ὁ ὅσιος Colman τούς εἶπε:

"Ἀδελφοί, ἄν θέλετε νά δῆτε τή δόξα τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, θά τή δῆτε τώρα, ὅσο εἶναι δυνατόν νά γίνη θεατή σέ θνητούς".

"Πάτερ, θέλουμε νά δοῦμε εἰς παρηγορίαν", τοῦ ἀπάντησαν.

Καί ὁ ὅσιος Colman ὑψώνοντας τό χέρι του εὐλόγησε τά μάτια τους, καί διανοίχθηκαν, καί εἶδαν τή δόξα τῆς ἐπουράνιας Βασιλείας, ὅσο ἦταν ἀνεκτό. Καί τούς διέταξε νά μήν ἀναγγείλουν τίποτε σέ κανένα, ὅσο ὁ ἴδιος βρίσκεται στή ζωή. Καί τόσο χαροποιήθηκαν ἀπ᾽ τό ὅραμα, ὥστε στήν ὑπόλοιπη ζωή τους νά θεωροῦν ἀσήμαντους τούς τωρινούς κόπους μπροστά στήν ἄρρητη δόξα πού θά ἀκολουθήση, ἀπ᾽ τήν ὁποία εἶδαν ἕνα μέρος.

Ἀπό το βιβλίο: Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Καθηγ. Ἱ. Μ. Φανερωμένης Νάξου, Κελτικό Λειμωνάριο, Νάξος 2022


<>












Πως άρχισε ο Άγιος Πατρίκιος (+461) το Αποστολικό του έργο στην Ιρλανδία

Αναφέρει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς:

«Στο βίο του Αγίου Πατρικίου, φωτιστή της Ιρλανδίας, αναφέρεται πώς έζησε γιά πολλά χρόνια στη Βρετανία μελετώντας την Αγία Γραφή. Ξαφνικά άρχισε ν’ ακούει κάποιες φωνές που τόν καλούσαν να επιστρέψει στήν Ιρλανδία. Άκουγε συχνά φωνές από πολλές γλώσσες, που φώναζαν σάν από ένα στόμα: “Σε παρακαλούμε, έλα καί ζήσε μαζί μας”. Άκουγε τόσο συχνά τέτοιες φωνές, που τόν καλούσαν στήν Ιρλανδία, ώστε τις συνήθισε εντελώς. Ό Άγιος Πατρίκιος έλεγε ότι μπορούσε ν’ αναγνωρίσει τίς φωνές πού τόν χαλούσαν. Ήταν οι φωνές των ανθρώπων της Ιρλανδίας πού άκουγε. Στήν πραγματικότητα αυτοί οι άνθρωποι επιθυμούσαν την επιστροφή του καί ό Θεός έκανε ώστε ν’ ακούγονται οι μυστικές φωνές στον Πατρίκιο.

Τέλος μη μπορώντας ν’ αντέξει άλλο αυτές τίς φωνές - πού τίς άκουγε καί στον ύπνο του καί συχνά τόν ξυπνούσαν - άφησε οριστικά τή Βρετανία καί πήγε στήν Ιρλανδία. Τό τεράστιο αποστολικό έργο τό όποιο έκανε αυτός ό Άγιος στήν Ιρλανδία μαρτυρεί ξεκάθαρα ότι οι φωνές πού άκουγε κατευθύνονταν άπ’ τό Θεό».

Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, εκδ. Χροές


YT

<>







Άγιος Maughold ο Ιρλανδός, Επίσκοπος της Νήσου Man των Βρεταννικών Νήσων (+488)


25 Απριλίου


Ο Άγιος Maughold ήταν Ιρλανδός πρίγκιπας και πρίν βαπτιστεί Χριστιανός από τον Άγιο Πατρίκιο (Saint Patrick) τον Φωτιστή της Ιρλανδίας ήταν καπετάνιος μιας ομάδας πειρατών.


Ο Maughold και οι πειρατές του προσπάθησαν νά κάνουν στον Άγιο Πατρίκιο ένα πολύ ανόητο αστείο. Έβαλαν έναν ζωντανό άνθρωπο σε ένα σάβανο προσποιούμενος τον πεθαμένο. Στη συνέχεια κάλεσαν τον Άγιο Πατρίκιο νά προσπαθήσει νά αναστήσει τον υποτιθέμενο νεκρό. Ο Άγιος Πατρίκιος ήρθε, έβαλε το χέρι του στο σάβανο και έφυγε. Όταν ο Maughold και οι φίλοι του άνοιξαν το σάβανο, βρήκαν τον άνθρωπο πεθαμένο.


Ένας πειρατής από τους φίλους του Maughold, με το όνομα Connor, πήγε γρήγορα στον Άγιο Πατρίκιο και του ζήτησε συγγνώμη. Ο Άγιος Πατρίκιος τότε συγκέντρωσε τον Maughold και τους πειρατές του, τους δίδαξε τον Χριστό και τους βάφτισε όλους Χριστιανούς. Στη συνέχεια ευλόγησε τον άνθρωπο που είχε πεθάνει, ο οποίος αμέσως επέστρεψε στη ζωή και βαφτίστηκε επίσης. Ο Άγιος Πατρίκιος επέκρινε τότε τον Maughold λέγοντας ότι έπρεπε νά βοηθά τους άνδρες του νά έχουν καλές ζωές και του είπε ότι πρέπει νά αντισταθμίσει τα άσχημα πράγματα που έχει κάνει στη ζωή του με αρετές.


<>







Άγιος Molagga, ιδρυτής και ηγούμενος Μονής στο Timoleague της Ιρλανδίας και άλλων 2 Μονών στην Κομητεία Cork Ιρλανδίας (+665)

20 Ιανουαρίου


Ο Άγιος Molagga (Molacus / Laicin) ο Ιρλανδός ιεραπόστολος της Ιρλανδίας και της Μεγάλης Βρεταννίας ήταν μαθητής του Αγίου Δαυϊδ της Ουαλλίας και ιδρυτής και ηγούμενος της Μονής του Fermoy της Ιρλανδίας, στην Κομητεία Cork και κοιμήθηκε στην Ιρλανδία το 665.

Ο πατέρας του Αγίου Molagga ονομαζόταν Dubhligh και η μητέρα του Mioncolla, οι οποίοι ζούσαν ταπεινά στο (Cloch)-Liathmhuire, κοντά στο Fermoy, στην Κομητεία του Cork της Ιρλανδίας. Οι γονείς του ήταν αρκετά μεγάλοι σε ηλικία και χωρίς παιδιά, όταν o Άγιος Cuimin Fada (12 Νοεμβρίου) με τον αδελφό του Άγιο Comdhan και την συνοδεία τους πέρασαν από το σπίτι του Dubhligh και της Mioncolla και ζήτησαν βοήθεια η οποία και τους δόθηκε.

Αφού μίλησαν για τις συνθήκες της ζωής του ζευγαριού και για το ότι το ζευγάρι δεν είχει παιδιά, ο Άγιος Coimin τους προφήτεψε ότι θα γεννήσουν ένα γιο ο οποίος θα γίνει διάσημος στην Ιρλανδία για τις αρετές του, την αγιότητα του και τη μάθησή του. Επίσης, ότι θα ήταν ένα λαμπρό φως στη γενιά του και σύμβουλος του λαού της χώρας και ασπίδα τους στις αντιξοότητες.


Σύντομα, ο Dubhligh και η Mioncolla βιώσαν μια θαυματουργή αλλαγή στα πρόσωπα τους. Έχασαν όλα τα σημάδια της ηλικίας και έγιναν και πάλι νέοι. Έπειτα, η Mioncolla συνέλαβε και γέννησε τον Molagga μετά από 7 μήνες. Οι άνθρωποι αναρωτήθηκαν για τις αλλαγές τους και πώς μπόρεσαν να έχουν ένα παιδί. Οι συνθήκες του Βαπτίσματος του μικρού Αγίου Μολάγγα (St Molagga) είχαν επίσης ένα θαυματουργό χαρακτήρα, η οποία τελέστηκε από τον Άγιο Cuimin, όταν οι γονείς τον συνάντησαν τυχαία, ενώ σκοπεύουν να πάνε αλλού. Σε κοντινή απόσταση, μια νέα πηγή και ποταμάκι εμφανίστηκαν ξαφνικά για να δώσουν νερό για το Βάπτισμα και ο Άγιος Coimin είδε αγγέλους παρόντες στην τελετή.

Όταν μεγάλωσε ο Άγιος Molagga απέκτησε πολλές αρετές και πολλή γνώση από μια σειρά ιερών δάσκαλων και καθηγητών. Πιστεύεται ότι είχε εκπαιδευτεί για ένα χρόνο από τον Άγιο Coimin. Όταν έγινε ενήλικας ίδρυσε ένα μοναστήρι κοντά στο Fermoy, ενδεχομένως στο Tullach-Mhin της Κομητείας Tipperary ή στο Teampall-Molagga, περίπου ένα μίλι βορειοανατολικά του Kildorrery (Cill-dá-rí ή Church-of-the-Two-Kings, Εκκλησία των Δύο Βασιλιάδων), στην Κομητεία Cork. Σε κοντινή απόσταση βρίσκονται μια σειρά L(e)abba (=bed of)-Molagga όπου έγιναν πολλά θαύματα σε προσκυνητές.

Περίπου το  620, ο Άγιος Molagga και η συνοδεία του επισκέφθηκαν το δικαστήριο του τοπικού βασιλιά Cuanna του οποίου η βασίλισσα είχε μόλις πεθάνει στη γέννα. Βάπτισε το αγόρι-το παιδί Cuíganmáthair (Caoi-gan-máthair το οποίο σημαίνει, sorrow-without-mother, θλίψη χωρίς μητέρα) και εξέφρασαν την επιθυμία ότι το παιδί δεν θα πρέπει να είναι χωρίς μητέρα, και τότε η μητέρα βασίλισσα αναστήθηκε και αποκαταστάθηκε στη ζωή. Προέβλεψε επίσης ένα σημαντικό μέλλον για το παιδί.

Λίγη ώρα αργότερα, για να δείξει την αποδοκιμασία του για τις ενέργειες του βασιλιά και των ευγενών, o Άγιος Molagga εγκατέλειψε την περιοχή και ταξίδεψε στο Conor (Κομητεία Antrim). Στο ταξίδι του για το Conor χρειάστηκε να περάσει πάνω από νερό κάτι που επιτεύχθηκε ως εκ θαύματος, χρησιμοποιώντας απλώς μερικά κλαδιά αντί για βάρκα.

Σε ένα άλλο μέρος ο Άγιος Molagga ξέχασε το καμπανάκι του (το οποίο κτύπαγαν στην Θεία Λειτουργία πριν Κοινωνήσοιν οι πιστοί) και ως εκ θαύματος το καμπανάκι μεταφέρθηκε στον τόπο όπου ήταν ο Άγιος. Ο τόπος όπου συνέβη το θαύμα αυτό στη συνέχεια ονομάστηκε Tearmonn-an-Chluig, Place-of-the-Bell, δηλαδή Τόπος της Καμπάνας.

Στη συνέχεια, διέσχισε τη θάλασσα και πέρασε απέναντι στη Σκωτία για να θεραπευτεί ένα 17χρονο αγόρι που έπασχε από νοητική στέρηση εκ γεννετής. Στη συνέχεια μετέβη στην Μονή Αγίου Δαβίδ στην Ουαλία και επανέφερε στη ζωή έναν νεκρό μοναχό. Εκεί, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, είδε σε όραμα έναν άγγελο που τον έδωσε εντολή να επιστρέψει στην Ιρλανδία.

Μεταφέρθηκε θαυματουργικά κοντά στο Δουβλίνο, όπου θεράπευσε έναν άρρωστο οπλαρχηγό. Ο οπλαρχηγός του έδωσε για αυτό ένα χωράφι για να κτίσει  μια εκκλησία και μοναστήρι στο Fingall. Εκεί έφερε μέλισσες από την Ουαλία και έτσι ο τόπος πλέον ονομάζεται Lann-Beachaire ή Church-of-the-Bees (=εκκλησία των μελισσών). Στη συνέχεια προχώρησε στην Clonmacnoise όπου παρέμεινε για λίγο πριν επιστρέψει στην επικράτειά του στην Κομητεία Cork, όπου έτυχε θερμής υποδοχής πίσω και του δόθηκαν πολλά δώρα για την εκκλησία και το μοναστήρι του στην Tegh (=House of)-Molagga.

Επίσης ο Άγιος Molagga ίδρυσε την τοπική Εκκλησία του Timoleague, στην Κομητεία Cork της Ιρλανδίας και θεράπευσε πολλούς ασθενής ώστε να τους βοηθήσει να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους.

Το 664, η Ιρλανδία χτυπήθηκε από έναν καταστροφικό λοιμό, που ονομάζεται Buidhe-Chonaill ή κίτρινος πυρετός. Στο Corcabhaiscind στα Νότιο-Δυτικά της Κομητείας Clare ήταν ιδιαίτερα άσχημα η κατάσταση.

Διακρίθηκε για πολλές αρετές και θαύματα και αγαπήθηκε και θαυμάστηκε από όλους. Κοιμήθηκε στις 20 Ιανουαρίου, το έτος 655 και θάφτηκε στο Leaba-Molagga.

Πηγή:

https://agioioikaliteroimasfiloi.blogspot.com/2019/01/st-molagga-timoleague-2-cork-665-20.html

ΑΓΙΟΙ, ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΜΑΣ ΦΙΛΟΙ


<>





Ο Άγιος Fillan του Strathfillan της Ιρλανδίας (+8ος αιώνας)

19 Ιανουαρίου


Ο Αγιος Fillan (Foelan) έζησε τον όγδοο αιώνα. Γεννήθηκε στην Ιρλανδία. Η μητέρα του ήταν η αγία Kentigerna και ο θείος του ο άγιος Comgan. Για πολύ καιρό τον τιμούσαν και στην Σκωτία και στην Ιρλανδία. Πιθανόν να διαπαιδαγωγήθηκε στο Μοναστήρι Taghmon στο Wexford (Ιρλανδία) υπό τον άγιο Fintan Munnu. Αργότερα, πιθανόν γύρω στο 717, πήγε μαζί με την μητέρα του και άλλους συγγενείς στην Σκωτία. Εκεί έγινε μοναχός και έζησε σαν μοναχός μέχρι το τέλος της ζωής του. Είναι γνωστό ότι για ένα διάστημα ο Fillan κήρυξε το Ευαγγέλιο μαζί με την αγία Kentigerna και τον άγιο Comgan και έπειτα αποσύρθηκε προκειμένου να ζήσει σαν ερημίτης μέσα σε μία σπηλιά εκεί όπου βρίσκεται σήμερα το χωριό Pittenweem (που σημαίνει ο τόπος της σπηλιάς) στην κομητεία της Fife. Αυτό το χωριό επρόκειτο να γίνει ένα από τα ποιο σημαντικά μέρη όπου τιμούσαν τον άγιο. Με τον καιρό ο Fillan έγινε ηγούμενος ενός μοναστηριού στην περιοχή Fife αλλά μετά από πολλά χρόνια εγκατέλειψε την θέση του ηγουμένου και πήγε στην περιοχή Glendochart (στο Perthshire) όπου έζησε μόνος με προσευχή και έπειτα έχτισε εκεί και μία εκκλησία. Σήμερα πολλές εκκλησίες και πολλά μέρη στο Glendochart φέρουν το όνομα του αγίου.


Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Fillan θεράπευσε πολλούς ανθρώπους οι οποίοι τον επισκέπτονταν για να τους δώσει πνευματικές συμβουλές. Ο άγιος έκανε θαύματα. Κάποτε, όταν ήταν ηγούμενος, ένας λύκος έφαγε ένα από τα βόδια του την ώρα που ο άγιος εργαζόταν στα χωράφια. Ο ηγούμενος διέταξε τον λύκο να οργώσει το χωράφι παίρνοντας τη θέση του βοδιού που είχε φάει. Ο άγριος λύκος υπάκουσε τον άγιο και αμέσως ολοκλήρωσε την εργασία που του έβαλε ο άγιος σαν μετάνοια για την πράξη του. Η τιμή στον άγιο Fillan στην Σκωτία ήταν τόσο ισχυρή ώστε το 1314 ο Σκωτσέζος βασιλιάς Robert Bruce πήρε μαζί του την λειψανοθήκη που περιείχε το χέρι του αγίου στην μάχη του Bannockburn και απέδωσε την νίκη του ενάντια στους Άγγλους στις πρεσβείες του αγίου.  


Ο Fillan κοιμήθηκε και θάφτηκε στο Strathfillan, στον τόπο όπου τον τιμούν περισσότερο. Πιθανόν να έχτισε μία εκκλησία ή ένα μοναστήρι σε αυτή την περιοχή και κήρυξε στους ντόπιους Πίκτους. Η σπηλιά το αγίου Fillan στο Pittenweem υπάρχει μέχρι και σήμερα. Μετά τον θάνατο του η σπηλιά έγινε ένας προορισμός για πολλούς προσκυνητές και ένα άγιο πηγάδι με ιαματικές ικανότητες υπήρχε κοντά στη σπηλιά για πολλά χρόνια. Για πολλά χρόνια η σπηλιά του αγίου ξεχάστηκε. Γύρω στο 1900,  ένα άλογο που βοσκούσε κοντά στην αυλή μια εκκλησίας στην περιοχή έπεσε μέσα σε μία μεγάλη τρύπα.


Όταν καθάρισαν την τρύπα ανακάλυψαν πως εκεί μέσα ήταν το κελί του αγίου που είχε εγκαταλειφτεί χρόνια πριν. Πολλές πέτρες οι οποίες είχαν ιαματικές ικανότητες χάρη στις προσευχές του αγίου Fillan ανακαλύφθηκαν στην σπηλιά μαζί με ένα μέρος του πηγαδιού. Το 2000 το κελί και το πηγάδι ανοίχτηκαν για τους επισκέπτες.  


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2017/04/fillan-strathfillan.html


<>



Ο Κελτικός Σταυρός του Ιρλανδού δασολόγου Liam Emmery στο δάσος του Donegal της Ιρλανδίας – Οκτώβριος 2016


Ο “Κελτικός Σταυρός του Emmery” πήρε το όνομά του από τον Liam Emmery, ο οποίος σχεδίασε το αριστούργημα, φυτεύοντας δύο διαφορετικά είδη δέντρων το 2006. Ο Liam δυστυχώς απεβίωσε το 2010, χωρίς να είναι σε θέση να δει το δημιούργημά του να αναπτυσσεται και να ευδοκιμεί. Είχε ξεχαστεί αφού πολλοί δεν γνώριζαν γι ‘αυτό, ωστόσο τον Οκτώβριο του 2016, οι επιβάτες που πετούσαν στο αεροδρόμιο του Derry άρχισαν να εντοπίζουν το Σταυρό. Είναι τουλάχιστον 92 μέτρα (400 πόδια σε μήκος και 150 πόδια πλάτος) και είναι πραγματικά θαυμάσιος.



<>



Άγιος Dermot ιδρυτής Μονής στη Νήσο Inchceraun της λίμνης Lough Ree Ἰρλανδίας (+542)


10 Ιανουαρίου


Ο Άγιος Ντέρμοτ (Saint Dermot) είναι ένας Ορθόδοξος Ιρλανδός Άγιος του 6ου αιώνα. Ήταν από βασιλική οικογένεια και γεννήθηκε στην επαρχία Connaught της Ιρλανδίας. Ήταν διάσημος καθηγητής, ποιητής, συγγραφέας, εξομολόγος και ιεραπόστολος της εποχή του. Γύρω στο 530 ίδρυσε το μεγάλο Μοναστήρι στη Νήσο Inchcleraun (Clothran) στην λίμνη Lough Ree, στον ποταμό Shannon της κεντρικής Ιρλανδίας.


Επιθυμώντας να βρεθεί μακριά από τους περισπασμούς του πολιτισμού, επέλεξε αυτό το απομονωμένο νησί.


Η φήμη του σύντομα προσέλκυσε πολλούς μαθητές, όπως τον Άγιος Κιέρναν (St Kiernan) του Clonrnacnoise της Ιρλανδίας.


Ο Άγιος Ντέρμοτ (St Dermot) στη Νήσο Inchcleraun ίδρυσε 6 εκκλησίες και μία Μοναστική Σχολή. Η Μοναστική Σχολή που ίδρυσε κράτησε τη φήμη της για έξι αιώνες μετά την κοίμησή του και το ίδιο το Νησί ήταν τόπος μεγάλου προσκυνήματος. Ίδρυσε επίσης τα αρχαία Ορθόδοξα Μοναστήρια του Caille-Fochladha και του Lough Derryvaragh στην Κομητεία του Westmeath της Ιρλανδίας.


Κοιμήθηκε στις 10 Ιανουαρίου του 542 στη Μονή της Νήσου Inchcleraun και θάφτηκε στο Νησί, το οποίο έγινε προσκυνηματικό κέντρο. Τα ερείπια των έξι ναών του σώζονται μέχρι σήμερα.


<>


Ο Άγιος Modomnoc του Ossory της Ιρλανδίας (+550), προστάτης Άγιος των μελισσών και των μελισσοκόμων


13 Φεβρουαρίου


 Ο Άγιος Modomnoc (αλλιώς Domnoc και Dominic) έζησε στο πρώτο μισό του έκτου αιώνα. Αυτό το όνομα, με το οποίο είναι γενικά γνωστός, σημαίνει «ο δικός μου Domnoc», ή «μικρός Domnoc». Οι Ιρλανδοί συγγραφείς των βίων των αγίων συνήθιζαν να προσθέτουν το πρόθεμα «mo», το οποίο σημαίνει «δικό μου», «μικρό», «αγαπημένο» πριν από τα ονόματα αγίων τους οποίους αγαπούσαν και τιμούσαν ιδιαίτερα. Το όνομα «Domnoc» έχει άγνωστη Ιρλανδική προέλευση, ενώ το όνομα του σαν  «Dominic» σημαίνει «αυτός που ανήκει στον Θεό».


Ο άγιος  Modomnoc καταγόταν από την αριστοκρατική οικογένεια  του   O’Neil στο  Ulster, στην Βορειότερη Ιρλανδία. Με όλη του την καρδιά ο νεαρός  Modomnoc επιθυμούσε να υπηρετήσει τον Θεό σαν ιερέας, έτσι πήγε στην Ουαλία για να έχει μια καλή εκπαίδευση στο μεγάλο μοναστήρι της Mynyw, ή αλλιώς της  Menevia (τώρα η τοποθεσία ονομάζεται άγιος Δαβίδ, στον άγιο Δαβίδ της Ουαλίας) υπό τον άγιο Δαβίδ, τον προστάτη άγιο της Ουαλίας. Σε αντίθεση με άλλους υποτακτικούς του μεγάλου ηγουμένου Δαβίδ οι οποίοι έκαναν χειρονακτικές εργασίες, έψελναν και καλλιεργούσαν λαχανικά, ο νεαρός ασκητικός  Modomnoc πρόσεχε τις μέλισσες και αυτό ήταν το διακόνημα του.  Ο Modomnoc αγαπούσε αυτό το διακόνημα πάρα πολύ και φρόντιζε πολύ τα μικρά πλάσματα τα οποία είχε υπό την προστασία του. Τις φρόντιζε, τις φύλαγε σε μια ειδικά φτιαγμένη φωλιά από άχυρα σε μια προστατευμένη γωνιά του μεγάλου μοναστηριακού κήπου όπου καλλιεργούσε τα ποιο όμορφα λουλούδια τα οποία αγαπούσαν και εκτιμούσαν οι μέλισσες του.


Ο Modomnoc συχνά μιλούσε στις μέλισσες του και εκείνες, με την σειρά τους, πετούσαν σε σμήνη γύρω από το κεφάλι του, σαν να μιλούσαν σε αυτόν στην γλώσσα τους και εξέφραζαν αμοιβαιότητα για την αγάπη του. Στο τέλος του καλοκαιριού οι μέλισσες προμήθευαν τον άγιο Modomnoc με τόσο μεγάλη ποσότητα μελιού που χρειαζόταν βοηθούς για να το μεταφέρει στο μοναστήρι. Χάρη στον  Modomnoc και στις πιστές του μέλισσες, οι μοναχοί του Μοναστηριού  Mynyw είχαν άφθονο μέλι. Ο άγιος  Modomnoc πάντα ευχαριστούσε τον Θεό που του έδωσε αυτό το διακόνημα. Όλοι οι άλλοι μοναχοί φοβούνταν τις μέλισσες και απέφευγαν να περνούν από την γωνία του κήπου όπου ζούσαν οι μέλισσες του   Modomnoc γιατί μπορεί να τους τσιμπούσαν όμως τα έντομα ποτέ δεν τσίμπησαν τον   Modomnoc.


Πολλά χρόνια πέρασαν. Ήταν καιρός για τον άγιο Modomnoc να επιστρέψει στην πατρίδα του την Ιρλανδία και να αρχίσει την υπηρεσία του σαν ιερέας. Σύμφωνα με την παράδοση, ένα ολόκληρο σμήνος από πιστές μέλισσες πέταξαν συνοδεύοντας τον αγαπημένο τους κύριο στην Ιρλανδία. Να πως συνέβη. Την ημέρα πριν από την αναχώρηση του, ο  Modomnoc αποχαιρέτησε τον άγιο ηγούμενο του και την αδελφότητα και στο τέλος πήγε στον κήπο για να αποχαιρετήσει τους ποιο αγαπημένους του φίλους, τις μέλισσες, γνωρίζοντας πως θα του λείψουν στην Ιρλανδία. Οι μέλισσες, σαν να ένιωθαν το ότι ο αγαπημένος τους πατέρας θα έφευγε, πέταξαν έξω από τις κυψέλες τους και με πολύ έντονα ζουζουνίσματα άρχισαν να πετάν γύρω από τον άγιο (ήταν χιλιάδες στον αριθμό). Ενώ γίνονταν αυτά οι μοναχοί στέκονταν σε απόσταση από τον άγιο άντρα και ήταν  πολύ εντυπωσιασμένοι. Ο άγιος  Modomnoc μπήκε στην βάρκα και αναχώρησε για την Ιρλανδία.      


Παρόλα αυτά, πριν να πλεύσει τρία μίλια είδε ξαφνικά ένα μικρό μαύρο σύννεφο το οποίο τον προσέγγιζε με ταχύτητα από την ακτή της Ουαλίας. Σύντομα το σύννεφο πλησίασε και ο άγιος άντρας έκπληκτος κατάλαβε πως αυτό το σύννεφο ήταν όλες οι μέλισσες από όλες τις φωλιές του μοναστηριού του Mynyw. Τα έντομα άρχισαν να διασκορπίζονται χαρούμενα μέσα στην βάρκα του κυρίου τους. Ο άγιος  Modomnoc, λυπημένος για τους μοναχούς που θα στερούνταν το υπέροχο μέλι και φοβούμενος για την ασφάλεια των μελισσών οι οποίες θα μπορούσαν να πεθάνουν κατά το ταξίδι από την Ουαλία προς την Ιρλανδία τις διέταξε να πετάξουν πίσω. Όμως τα μικρά πλάσματα δεν υπάκουσαν αυτή τη φορά τον κύριο τους. Την ίδια στιγμή, οι ναύτες, φοβούμενοι τις μέλισσες, παρακάλεσαν τον   Modomnoc να πάρει μια απόφαση όσο το δυνατόν ποιο σύντομα. Και ο άγιος αναγκάστηκε να ζητήσει από τους ναύτες να επιστρέψουν στην Ουαλία.    


Η αδελφότητα του Mynyw ξαφνιάστηκε πολύ βλέποντας τον άγιο Modomnoc να επιστρέφει μαζί με όλες τις μέλισσες στην Ουαλία! Ο άγιος άντρας διηγήθηκε στον ηγούμενο ότι του συνέβη και ο άγιος Δαβίδ του πρότεινε να πλεύσει το επόμενο πρωί, αλλά αυτή τη φορά χωρίς να αποχαιρετήσει τις μέλισσες. Ο   Modomnoc έκανε όπως του είπε. Όμως το γεγονός επαναλήφθηκε. Όταν ο άγιος κάλυψε τρία μίλια στη θάλασσα οι μέλισσες σαν σύννεφο τον πρόλαβαν. Τότε ο άγιος αποφάσισε να πλεύσει πίσω στο Mynyw ξανά.


Ο ηγούμενος, βλέποντας πως ο Modomnoc έπρεπε να επιστρέψει δεύτερη φορά, του είπε: «Modomnoc, σου δίνω αυτές τις μέλισσες. Να τις πάρεις με την ευλογία μου. Βλέπω πως δεν είναι δυνατόν να ζήσουν χωρίς εσένα. Και θα ζητήσουμε νέες μέλισσες για εμάς.» Ο Modomnoc συμφώνησε να εκπληρώσει το θέλημα του ηγουμένου, όμως του πήρε ώρα να πείσει τους ναύτες να πάρουν τις μέλισσες μαζί τους. Καθώς αναχωρούσε, ο άγιος Δαβίδ είπε στον Modomnoc πως οι μέλισσες δεν θα πλήγωναν τους ναύτες όσο ο άγιος θα παρέμενε  στην βάρκα. Πριν να φύγει, ο Modomnoc προσευχήθηκε ώστε οι μέλισσες, εάν αυτό ήταν το θέλημα του Θεού, να παραμείνουν και να ζήσουν στον κήπο του Mynyw καθώς θα μπορούσαν όλες να πεθάνουν κατά την πτήση τους προς την Ιρλανδία.  Παρόλα αυτά και αυτή τη φορά όλες οι μέλισσες πέταξαν πίσω από τον κύριο τους.  Ο Modomnoc έφτιαξε μια φωλιά για τις μέλισσες στην βάρκα και όλες τους με την εντολή του μπήκαν εκεί μέσα περιμένοντας υπομονετικά για το τέλος του θαλάσσιου ταξιδιού και δεν πείραξαν καθόλου τους ναύτες.


Μόλις έφτασε στην Ιρλανδία, σύμφωνα με την παράδοση, ο άγιος Modomnoc οικοδόμησε μια εκκλησία στο Bremore κοντά στην πόλη του Balbriggan, στο σημερινό County Dublin (κομητεία του Δουβλίνου). Κοντά στην εκκλησία, όπως λέει η παράδοση, εγκατέστησε το σμήνος των μελισσών σε φωλιές σε έναν υπέροχα όμορφο κήπο ο οποίος αντιπροσώπευε τον κήπο στο  Mynyw. Αυτό το σημείο είναι γνωστό σαν «η εκκλησία του μελισσοκόμου» (“Llan-Beach-Aire”) μέχρι και σήμερα. Οι Ιρλανδοί από τους παλιούς καιρούς πιστεύουν πως οι μέλισσες όπως και η μελισσοκομία εμφανίστηκαν στη χώρα τους χάρη στον άγιο  Modomnoc.


Πιθανόν, φτάνοντας στην Ιρλανδία, ο Modomnoc ανέλαβε ιεραποστολική δράση και υπηρέτησε σαν επίσκοπος του Ossory. Υπάρχει μια παράδοση που λέει πως ο άγιος Modomnoc πέρασε τις τελευταίες ημέρες του σαν ερημίτης στο Tibraghny στα νοτιοδυτικά του σημερινού  County Kilkenny όπου τον τιμούσαν ιδιαίτερα. Ο άγιος πατέρας μας Modomnoc κοιμήθηκε εν Κυρίω γύρω στο έτος 550.  Το όνομα του Modomnoc συμπεριλήφθηκε στο «Μαρτυρολόγιο του αγίου Oengus» από το Μοναστήρι του Tallacht. Ειδικά, ο άγιος  Oengus έγραψε: «Σε μια μικρή βάρκα, από την ανατολή, μέσα από την καθαρή θάλασσα, ο Domnoc μου έφερε το ευλογημένο είδος των μελισσών της Ιρλανδίας.» Παρεμπιπτόντως, τον ίδιο καιρό με τον  Modomnoc ζούσε στην Ιρλανδία μια αγία γυναίκα ονόματι Gobnait, η οποία ήταν ηγουμένη του  Ballyvourney στο County Cork και θαυματουργή (ημέρα μνήμης 11/24 Φεβρουαρίου, μόλις δύο μέρες πριν τον  Modomnoc) η οποία ήταν επίσης μελισσοκόμος. Έρευνες υποθέτουν πως οι μέλισσες της είχαν συγγένεια με τις μέλισσες του αγίου Modomnoc.


Ο άγιος Modomnoc τιμάται ευρέος σαν προστάτης άγιος των μελισσών και της μελισσοκομίας μέχρι και σήμερα.  


Άγιε πατέρα Modomnoc, προσευχήσου στον Θεό για εμάς!


http://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/03/modomnoc-ossory.html



<>


Άγιος Ciaran του Saigir της Ιρλανδίας, ο γηραιότερος (+5ος αιώνας)


5 Μαρτίου


Ο Άγιος Ciaran ή Kieran, ο Γηραιότερος πιστεύεται πως έζησε την ίδια εποχή με τον άγιο Πατρίκιο ή ότι έζησε πριν από αυτόν τον μεγάλο άγιο. Γεννήθηκε στην περιοχή Cape Clear (Ιρλανδία), όπου υπάρχει μια εκκλησία πιθανόν χτισμένη από τον ίδιο, ταξίδεψε στην ήπειρο για τις σπουδές του και χειροτονήθηκε επίσκοπος  πριν να γυρίσει στην Ιρλανδία.  Εγκαταστάθηκε σαν ερημίτης στην περιοχή  Saighir κοντά στα βουνά   Slieve Bloom όμως σύντομα υποτακτικοί μαζεύτηκαν γύρω του και ένα μεγάλο μοναστήρι αναπτύχτηκε γύρω από το κελί του,  το οποίο έγινε ο τόπος όπου θάβονταν οι βασιλιάδες του  Ossory. Η μητέρα του, ονόματι Liaden, λέγεται πως πήγε στο   Saighir με μια ομάδα γυναικών οι οποίες αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπηρεσία του Θεού και στα μέλη της κοινότητας του γιου της.  


Υπάρχουν πολλές ιστορίες για θαύματα που έκανε ο Θεός δια μέσο του Ciaran, συμπεριλαμβανομένων πολλών επαναφορών στη ζωή όσων είχαν πεθάνει και υπάρχουν ελκυστικές ιστορίες για την σχέση του με το βασίλειο των ζώων. Μια από αυτές αναφέρει το πώς ο αγαπημένος επίσκοπος σαν νέος είδε ένα γεράκι να πετάει προς τα κάτω και να αρπάζει έναν νεοσσό από την φωλιά του. Ο   Ciaran,  γεμάτος θλίψη για το μικρό πλάσμα, προσευχήθηκε για την απελευθέρωση του και το γεράκι πέταξε προς τα κάτω και το άφησε στα πόδια του, τραυματισμένο και ματωμένο, όμως αμέσως θεραπεύτηκε πλήρως θαυματουργικά.  Υπάρχουν αξιόλογα απομεινάρια από το   Saighir μεταξύ αυτών μια σκαλισμένη βάση ενός σταυρού και ο άγιος   Ciaran θεωρείτε σαν ο πολιούχος άγιος του   Munster και η  μνήμη του τιμάται στις 5 Μαρτίου.


Ο άγιος Ciaran τιμάται σε όλες τις επισκοπές της Ιρλανδίας, γιατί θεωρείτε πως είναι ο πρώτος όλων των αγίων της Ιρλανδίας. Υπάρχουν πολλές ασάφειες στην βιογραφία του. Λέγεται γενικά, πως εγκατέλειψε την Ιρλανδία πριν την άφιξη του αγίου Πατρικίου. Έχοντας βαπτιστεί, και με καταγωγή από την αριστοκρατική οικογένεια του  Ulster ήταν αποφασισμένος να μελετήσει για την εκκλησία. Σπούδασε στην πόλη Tour και στη Ρώμη. Όταν επέστρεψε από την Γαλλία, έχτισε ένα μικρό κελί στα δάση του Άνω Ossory.


Εκεί πέρασε μερικά χρόνια σαν ερημίτης. Αναπόφευκτα, άλλοι αφοσιωμένοι άντρες τον συνόδευσαν για να δημιουργήσουν ένα μοναστήρι ονόματι  «Saigher» (που σημαίνει «η έδρα του Ciaran). Αργότερα, έχτισε κοντά ένα μοναστήρι για γυναίκες, την φροντίδα των οποίων εναπόθεσε στην μητέρα του Liadan. Έτσι φαίνεται, πως ο Ciaran ήταν ο αρχικός ιδρυτής των γυναικείων μονών και όχι η Brigid. Γύρω από αυτές τις εγκαταστάσεις άνθισε ένα χωριό ονόματι  Saigher που πήρε το όνομα του από το μοναστήρι.


Όταν ο άγιος Πατρίκιος έφτασε στην Ιρλανδία για να διαδώσει την Πίστη, ο ηγούμενος  Ciaran τον βοήθησε με χαρά. Μερικοί συγγραφείς λένε πως ο Ciaran ήταν ήδη τότε επίσκοπος. Φαίνεται ποιο πιθανό πάντως πως ήταν ένας από τους δώδεκα άντρες τους οποίους ο Πατρίκιος, με την άφιξη του, χειροτόνησε σαν βοηθούς του.  Ήταν συνηθισμένο τους πρώτους καιρούς για τους ηγουμένους να χειροτονούνται σαν επίσκοποι αλλά να παραμένουν επικεφαλείς των μοναστηριών τους. Η Επισκοπή του Ossory θεωρεί τον ηγούμενο   Ciaran σαν τον πρώτο επίσκοπο της. (Ίσως να είναι και ο άγιος  Piran ο οποίος τιμάται στην Κορνουάλλη, στην Ουαλία και την Βρετάνη).


Αναπόφευκτα πολλοί θρύλοι άνθισαν, πολύ ελκυστικοί για να μην τους διηγηθούμε, σχετικά με αυτόν τον αρχαίο ερημίτη και επίσκοπο.  


Μια ιστορία περιλαμβάνει την λειτουργία των Χριστουγέννων της αγίας Cuach, ηγουμένης ενός μοναστηριού μακριά από το Saigher. Ήταν η νοσοκόμα του Ciaran όταν ήταν παιδί και σαν ιερέας ο Ciaran,  γιόρταζε πάντα την λειτουργία την νύχτα των Χριστουγέννων με την κοινότητα της αφού είχε πρώτα λειτουργήσει στο δικό του μοναστήρι. Όμως κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πως έφτανε στο γυναικείο μοναστήρι του  Ross-Bennchuir,  τόσα μίλια μακριά, και επέστρεφε την ίδια νύχτα. Τα χρονικά της ιστορίας μας λένε πως αυτό γινόταν θαυματουργικά όπως τότε που ο Θεός ανύψωσε τον προφήτη Αββακούμ και τον μετέφερε από την Παλαιστίνη  στην Χαλδαία.


Μια δεύτερη ιστορία είναι αυτή του  Chrichidh, του αγοριού από το Clonmacnois τον οποίο ο άγιος Ciaran είχε στο μοναστήρι του σαν υπηρέτη. Ένα Πάσχα ο νεαρός υπηρέτης έσβησε επίτηδες την Πασχαλινή Φωτιά. (Την Πασχαλινή Φωτιά την άναβαν στο μοναστήρι το Μεγάλο Σάββατο και την άφηναν να καίει όλο το χρόνο σαν την μόνη πηγή θέρμανσης και φωτός στο μοναστηριακό οίκημα). Ο Ciaran προείπε πως για αυτήν την απερίσκεπτη πράξη, ο νεαρός θα έβρισκε έναν πρόωρο θάνατο. Την ακριβώς επόμενη ημέρα, καθώς ο   Chrichidh   τριγύριζε μέσα στο δάσος, θανατώθηκε και φαγώθηκε από έναν λύκο.


Αργότερα, ο άγιος Ciaran ο Νεότερος (του Clonmacnois) έφτασε στο Saigher  και προσκλήθηκε να δειπνήσει με τους μοναχούς. Όμως είπε πως δεν θα έτρωγε μαζί τους ώσπου ο νεαρός φίλος του ο Chrichidh από το  Clonmacnois να  επανερχόταν στη ζωή. Από φιλόξενη διάθεση μέσα στο κρύο μοναστήρι τους, ο γηραιότερος  Ciaran προσευχήθηκε για λίγη ζεστασιά και μια μπάλα φωτιάς κατέβηκε στην αγκαλιά του η οποία ζέστανε τους μοναχούς και τους επισκέπτες. Ο επίσκοπος  Ciaran είπε στον συνονόματο του να μην βιαστεί να καθίσει στο τραπέζι μαζί τους, γιατί το αγόρι επρόκειτο να μπει μέσα. Τότε ο  Chrichidh, αναστημένος από τους νεκρούς, μπήκε μέσα, κάθισε και άρχισε να τρώει.  


Η τελευταία ιστορία περιλαμβάνει και αυτή μια θαυματουργική επαναφορά στη ζωή. Ο βασιλιάς  Aengus του Munster είχε εφτά τροβαδούρους των οποίων τα τραγούδια για νεκρούς ήρωες των ευχαριστούσαν. Αυτοί οι τροβαδούροι, περιπλανώμενοι μέσα στη χώρα, δολοφονήθηκαν μια ημέρα από τους εχθρούς του βασιλιά. Πέταξαν τα σώματα τους στα νερά  ενός βάλτου και κρέμασαν τις άρπες τους σε ένα δέντρο. Ο  Aengus θρήνησε τον χαμό τους. Όμως ο άγιος  Ciaran τον πληροφόρησε πως η ταυτότητα των δολοφόνων και ο τόπος της δολοφονίας του είχαν αποκαλυφθεί. Ο βασιλιάς συνόδευσε τον άγιο στον τόπο του εγκλήματος. Αφού ο   Ciaran νήστεψε μια ημέρα από ψωμί και νερό, ο βάλτος ξεράθηκε, και αυτός και ο Aengus είδαν τα εφτά πτώματα των τροβαδούρων να κείτονται στον βάλτο.  Έπειτα ο  Ciaran προσευχήθηκε να έρθουν πίσω στη ζωή. Παρότι ήταν ένα μήνα νεκροί, αναστήθηκαν και οι εφτά απόλυτα υγιείς. Αφού πήραν τις άρπες τους, ευχαρίστησαν τους ευεργέτες τους με τα γλυκύτερα τραγούδια τους. Το χρονικό μας λέει, πως αυτός ο βάλτος παρέμεινε στεγνός από τότε.


http://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2014/11/ciaran.html


<>







Μητρ. Διοκλείας Κάλλιστος Ware: «Ὑπάρχει ἕνας ρωσικός μύθος πού ὁ Jim {Forest} γνωρίζει πιθανῶς καλύτερα ἀπό ἐμένα. Κάποτε ἕνας ἀγρότης περπατοῦσε στό δάσος καί συνάντησε τό θάνατο. Ὄντας ἀρκετά ἄγρυπνος χαρακτήρας, πολύ γρήγορα ἔβαλε τό σάκο του πάνω ἀπ᾽ τό κεφάλι τοῦ θανάτου, τόν ἔδεσε μέσα στό σάκο κάι τόν πῆρε πίσω στό σπίτι. Ὁ θάνατος πάλευε καί φώναζε, ἀλλά ὁ ἄνθρωπος τοῦ εἶπε: 
—Δέν πρόκειται νά σέ ἀφήσω.
Στήν ἀρχή ὅλοι εἶπαν ὅτι ἦταν ἕνας γενναῖος ἄντρας ἐπειδή κατάφερε νά ἀπαλλαγῆ ἀπ᾽ τό θάνατο. Ὅμως, οἱ ἄνθρωποι ἄρχισαν νά ζοῦν χωρίς τέλος. Γερνοῦσαν καί μεγάλωναν καί ὁ ρευματισμός τους χειροτέρευε καί χειροτέρευε. Ἔνιωθαν ὁλοένα καί πιό κουρασμένοι, ἀλλά δέν φαινόταν καμμία λύτρωσι στόν ὁρίζοντα. Ἁπλῶς ἔπρεπε νά συνεχίσουν νά ζοῦν. Ἔτσι, μετά ἀπό λίγο καιρό ἦρθαν στόν ἄντρα καί τοῦ εἶπαν:
—Γιά ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ἄφησε τό θάνατο νά ξαναγυρίση, ὥστε νά ἔχουμε ἕνα τρόπο ἀποδράσεως.
Νομίζω ὅτι αὐτό εἶναι ἀλήθεια, στόν πτωτικό μας κόσμο τό νά ζῆς γιά πάντα, εἶναι κάτι πού δέν ὑποφέρεται. Ὁ Θεός στό ἔλεός Του μᾶς ἔδωσε ἕνα τρόπο διαφυγῆς.
Αὐτός εἶναι ὁ τρόπος πού βλέπει τό ὅλο ζήτημα ὁ Προφ. Ἱερεμίας ὅταν χρησιμοποιεῖ τήν ἀναλογία τοῦ ἀγγειοπλάστη. Στό κεφάλαιο 18, ὁ Ἱερεμίας μᾶς λέει ὅτι πηγαίνει στό σπίτι τοῦ ἀγγειοπλάστη καί βλέπει πώς ἕνα δοχεῖο ἔχει σπάσει στόν τροχό. Ὁ ἀγγειοπλάστης, ἀντί νά τό κάνη κομμάτια, νά τό θρυμματίσει, προσπαθῆ νά τό ἀναμορφώση. Ὁ θάνατος, λοιπόν, ἀντιστοιχεῖ μέ τόν θρυμματισμό τοῦ ἀγγείου, ἀλλά μέ τρόπο πού νά μπορῆ νά ἀναμορφωθῆ. Εἶναι, ἐπίσης, αὐτό πού λέμε στήν ἔξόδιο ἀκολουθία: “Ὁ πάλαι μέν, ἐκ μή ὄντων πλάσας με, καί εἰκόνι σου θείᾳ τιμήσας, παραβάσει ἐντολῆς δέ πάλιν μέ ἐπιστρέψας, εἰς γῆν ἐξ ἧς ἐλήφθην, εἰς τό καθ᾽ ὁμοίωσιν ἐπανάγαγε, τό ἀρχαῖον κάλλος ἀναμορφώσασθαι”. Ἔτσι, ὁ θάνατος θεωρεῖται ὡς ἕνας τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἐπιστρέφουμε ξανά στό ἀληθινό σπίτι μας, ἐκεῖ ὅπου ἀναμορφωνόμαστε. Ἀπ᾽ τήν ἄποψι αὐτή ὁ θάνατος εἶναι ἐπίσης φίλος»(ΕΘ, 135).

<>






Μητρ. Διοκλείας Κάλλιστος Ware: «Μοῦ ἔρχονται στό μυαλό, στό σημεῖο αὐτό, τά τελευταῖα λόγια τοῦ Ρῶσου στοχαστή πρίγκιπα Trubetskoy. Πρίν πεθάνη, εἶπε: “Οἱ βασιλικές θύρες εἶναι ἀνοιχτές, ἡ μεγάλη Λειτουργία πρόκειται νά ξεκινήση”»(ΕΘ, 138).

<>










Προσευχή του αγίου Aidan της Lindisfarne (Αγγλία)


Άφησε με μόνο μου με τον Θεό όσος καιρός και αν περάσει.

Καθώς η παλίρροια μετακινεί τα νερά κοντά στην ακτή,

κάνε με ένα νησί, απομονωμένο,

μόνο μου με εσένα, Θεέ, δόξα σε εσένα.

Έπειτα με την υποχώρηση της παλίρροιας

προετοίμασε με να μεταφέρω την παρουσία σου στον πολυάσχολο κόσμο πέρα μακριά,

τον κόσμο που έρχεται προς εμένα

ώσπου τα νερά να έρθουν ξανά και να με οδηγήσουν πίσω σε εσένα.


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2019/11/aidan-lindisfarne.html


<>



Μία προσευχή του Αγίου βασιλιά Άλφρεντ του Μεγάλου της Αγγλίας


Βρίσκεται στο τέλος του μεταφρασμένου από τον άγιο Άλφρεντ έργου με τίτλο "Η παρηγοριά της Φιλοσοφίας".


Ω Κύριε Θεέ Παντοδύναμε, Δημιουργέ και Κυρίαρχε όλης της κτίσης, στο όνομα του ισχυρού ελέους Σου, με το σημείο του Αγίου Σταυρού και την παρθενία της Παναγίας, την υπακοή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και την αγάπη και τις δωρεές όλων των Αγίων Σου, σε ικετεύω, οδήγησε με καλύτερα από ότι αξίζω, οδήγησε με σύμφωνα με τη θέληση Σου και τις ανάγκες της ψυχής μου καλύτερα από ότι μπορώ εγώ μόνος μου. Δυνάμωσε το πνεύμα μου ώστε να κάνει το θέλημα Σου και τις ανάγκες της ψυχής μου.  Κάνε με σταθερό ενάντια στους πειρασμούς του διαβόλου. Κράτησε την ακάθαρτη λαγνεία και όλα τα κακά μακριά από εμένα. Προστάτεψε με από τους εχθρούς μου, τους ορατούς και τους αοράτους, δίδαξε με να πράττω το άγιο θέλημα Σου, ώστε να μπορώ να Σε αγαπώ ολόψυχα πάνα από όλα τα πράγματα με καθαρή σκέψη και αγνό σώμα. Γιατί Εσύ είσαι ο Δημιουργός μου και ο Λυτρωτής μου, η ζωή μου, η παρηγοριά μου, η εμπιστοσύνη μου και η ελπίδα μου.  Τιμή και δόξα σε Εσένα τώρα και πάντα και σε όλους τους αιώνες. Αμήν.


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2019/01/blog-post_19.html


<>







Προσευχή στην Παναγία του Mettingham της Αγγλίας


Από τη στιγμή που η θερμή προσευχή ενός δίκαιου ανθρώπου έχει μεγάλη ωφέλεια, όπως μας διδάσκει ο Άγιος Απόστολος Ιάκωβος,

πόσο περισσότερη ωφέλεια θα έχει η δική σου προσευχή, ώ Θεοτόκε που μπροστά σου τα Χερουβίμ και τα Σεραφείμ γονατίζουν με δέος, φέρνοντας υγεία και θεραπεία σε όλους όσους ζητούν τις μητρικές σου μεσιτείες;

Ακριβώς όπως στον γάμο της Κανά, με ευγένεια ικέτευσε τον Υιό σου και Θεό μας για εμάς, ώστε τα πικρά ρυάκια των δακρύων μας να μεταμορφωθούν στο γλυκό κρασί της χαράς καθώς κράζουμε φωναχτά σε εσένα την Βασίλισσα και Μητέρα μας, καθώς σε μακαρίζουν όλες οι γενεές.

Σαν Μητέρα όλων των Χριστιανών, με αγάπη καθοδήγησε μας στην Πίστη, δίδαξε μας αληθινή ευσπλαχνία και οδήγησε μας στην Οδό της Σωτηρίας, πιάνοντας μας από το χέρι και οδηγώντας μας σαν μικρά παιδιά στον Χριστό το Θεό μας, ο οποίος ενσαρκώθηκε μέσα από εσένα για χάρη μας.

Σαν Βασίλισσα του Ουρανού, πανύμνητε Θεοτόκε Παρθένε, μην σταματήσεις να προσεύχεσαι για τους δούλους του Θεού ώστε, παρά τις ανθρώπινες αδυναμίες μας, να μπορούμε να προστατευθούμε από τους δηλητηριώδεις πειρασμούς του κακού και μέσα από την ισχυρή προστασία σου, να βρεθούμε άξιοι να είμαστε μαζί σου στη Δόξα μπροστά στο Θρόνο της Παναγίας Τριάδας στους αιώνες των  αιώνων. Αμήν.


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/11/mettingham.html


<>



Άγιος Molua της Ιρλανδίας (+622)

4 Αυγούστου

Γεννήθηκε στο Limerick (Ιρλανδία). Κοιμήθηκε στις 4 Αυγούστου του 622.

Ο άγιος Molua διαπαιδαγωγήθηκε στο μοναστηριακό σχολείο του Bangor (Ιρλανδία) υπό τον άγιο Comgall και ήταν γνωστός σαν μοναχός, ερημίτης και χτίστης.

Όπως μας διαβεβαιώνει ο Bernard του Clairvaux, ο Molua ίδρυσε πάνω από 100 μοναστήρια στην Ιρλανδία, συμπεριλαμβανομένου του Killaloe (στην Κομητεία Clare) και το Cluain-Fearta Molua, στα σύνορα του Ossory και της Queen's County (Κομητεία της Βασίλισσας) στο Leinster.

Ο άγιος Molua όρισε έναν πολύ αυστηρό μοναστηριακό κανόνα τον οποίο τηρούσαν για καιρό στην Ιρλανδία.   Επέβαλε την ποιο αυστηρή σιωπή και μετάνοια και απαγόρευε στις γυναίκες να πλησιάσουν την εκκλησία των μοναχών. Παρά την αυστηρότητα του στην μοναστηριακή πειθαρχεία, ήταν ένας άντρας που έδειχνε μεγάλη τρυφερότητα στους ανθρώπους και στα ζώα.   Ο υποτακτικός του, άγιος Flannan, τον διαδέχτηκε σαν ηγούμενος στο  Killaloe. Η επισκοπή του Molua στο Νησί Friar, μερικά μέτρα μακριά από τον καθεδρικό ναό, αναγέρθηκε και πάλι πριν η περιοχή να βυθιστεί από τις υδροηλεκτρικές εργασίες στον ποταμό Shannon το 1929.

https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2014/07/molua.html


<>


Αγία Samthann της Ιρλανδίας (+739)

27 Νοεμβρίου και 18 Δεκεμβρίου

Μερικοί την εορτάζουν στις 18 Δεκεμβρίου. Η τιμή στην αγία Samthann, την Ιρλανδή μοναχή η οποία ίδρυσε το μοναστήρι  Clonbroney (Cluain-Bronach) δίπλα στο Granard στην κομητεία Longford, προτάθηκε και διαδόθηκε από τον άγιο Virgilius (Βιργίλιο) του Salzburg (εορτάζει στις 27 Νοεμβρίου). Το όνομα της συμπεριλαμβάνεται στην λιτανεία και στους κανόνες των λειτουργικών κειμένων του Stowe καθώς και σε αρχαίες λιτανείες στο Salzburg στην Αυστρία.

Μια βιογραφία που γράφτηκε μετέπειτα μας λέει πως η Samthann ανατράφηκε από τον Cridan, βασιλιά του Cairbre Cabhra. Εκείνος κανόνισε να την παντρέψει όμως ένα θαύμα το απέτρεψε. Έπειτα έγινε μοναχή υπό τον άγιο Cognat στο Ernaide (σημερινό Donegal), από όπου μετακινήθηκε στο  Clonbroney.

Ο βίος της περιέχει μερικά από τα σοφά της λόγια. Όταν ένας μοναχός την ρώτησε σε ποια στάση πρέπει να γίνεται η προσευχή, εκείνη απάντησε: «Σε οποιαδήποτε στάση. Όρθιος, καθιστός και ξαπλωμένος». Κάποιος άλλος είπε πως θα σταματούσε να μελετάει προκειμένου να προσεύχεται περισσότερο. Τον συμβούλεψε λέγοντας του πως ποτέ δεν θα κατάφερνε να καθαρίσει τον νου του και να προσευχηθεί εάν παραμελούσε τη μελέτη. Όταν κάποιος άλλος της είπε πως βρισκόταν σε ένα προσκυνηματικό ταξίδι, εκείνη σημείωσε πως η Ουράνια Βασιλεία μπορεί να βρεθεί χωρίς να διασχίσεις τη θάλασσα και πως ο Θεός βρίσκεται δίπλα σε όλους όσους τον ζητούν.

Μια ιστορία αναφέρει πως η Samthann κάποτε προσευχήθηκε και έσωσε μια ψυχή από την κόλαση, κάτι που κατάφεραν μόνο λίγοι από τους μεγάλους αγίους. Το να ελευθερώνουν μια ψυχή από την κόλαση με την προσευχή δεν ήταν ένα ασυνήθιστο κατόρθωμα ανάμεσα στους Ιρλανδούς αγίους.

Η Samthann δεν δεχόταν μεγάλες εγκαταστάσεις για το κοινόβιο της. Προτιμούσε οι αδερφές της να ζουν στη φτώχεια και αυτό φαίνεται από το ότι είχαν μόνο έξι αγελάδες στο κοπάδι τους.

Μια παράδοση λέει πως το μοναστήρι του Clonbroney ιδρύθηκε από τον άγιο Πατρίκιο για τις κόρες του πρώην αφέντη του, του Milchu. Μια άλλη λέει πως η εγκατάσταση φτιάχτηκε από τους υποτακτικούς της αγίας  Brigid. Όμως στα μετέπειτα χρόνια αυτή η τιμή δόθηκε στην Samthann. Το μοναστήρι ήταν ένα από τα τρία ποιο σημαντικά, μαζί με αυτά του Kildare και του Cloonburren, στην Ιρλανδία. Η τελευταία γνωστή ηγουμένη του κοιμήθηκε το 1160.

https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2014/07/samthann.html


<>



Άγιος Brendan του Birr Ιρλανδίας (+572)

29 Νοεμβρίου

Ο άγιος Brendan του Birr ήταν ένας από τους πρώτους Ιρλανδούς μοναχούς αγίους. Ήταν μοναχός και έπειτα ηγούμενος του 6ου αιώνα. Είναι γνωστός σαν “άγιος Brendan ο γηραιότερος” προκειμένου να τον ξεχωρίζουν από τον φίλο του άγιο Brendan τον πλοηγό. Ήταν ένας από τους δώδεκα αποστόλους της Ιρλανδίας, φίλος και υποτακτικός του αγίου Columba, και σύντροφος του   Brendan του Clonfert.

Στην Χριστιανική Ιρλανδία η παράδοση των Δρυίδων κατέρρευσε με την εξάπλωση της νέας πίστης. Η μελέτη των Λατινικών και της Χριστιανικής Θεολογίας στα μοναστήρια άνθησε. Ο    Brendan έγινε μαθητής στο μοναστηριακό σχολείο στο μοναστήρι του Clonard. Κατά τη διάρκεια του 6ου αιώνα, μερικά από τα ποιο αξιοσημείωτα ονόματα στην ιστορία της Ιρλανδικής Χριστιανοσύνης φοίτησαν στο μοναστήρι Clonard. Λέγεται ότι ο αριθμός των σπουδαστών στο Clonard έφτανε τους 3.000.  Δώδεκα μαθητές οι οποίοι σπούδασαν υπό τον άγιο   Finian έγιναν γνωστοί σαν οι Δώδεκα Απόστολοι της Ιρλανδίας, ο Brendan του Birr ήταν ένας από αυτούς. Στο Clonard ο Brendan έγινε φίλος και σύντροφος του Brendan του Clonfert.

Ίδρυσε μοναστήρι στο Birr  στην κεντρική Ιρλανδία γύρω στο 540,  υπηρετώντας σαν ηγούμενος. Σε παλιά Ιρλανδικά γραπτά τον χαρακτηρίζουν σαν γενναιόδωρο και ελεήμονα άντρα με έφεση στην αγιοσύνη και την πνευματικότητα και μπορούσε να διακρίνει καθαρά τον χαρακτήρα του άλλου. Τον θεωρούσαν σαν έναν από του βασικούς προφήτες της Ιρλανδίας. Αυτό μαρτυρείτε στο όνομα που του δώσανε (Προφήτης της Ιρλανδίας), και στην συμμετοχή του στην σύνοδο του  Meltown, στην οποία ο  άγιος Columba είχε κληθεί προκειμένου να δικαστεί για τον ρόλο του στην μάχη του Cúl Dreimhne το 561. Ο Brendan μίλησε υπέρ του αγίου Columba προτρέποντας τους κληρικούς να καταδικάσουν σε εξορία τον άγιο Columba και όχι με αφορισμό. Η φιλία του και η υποστήριξη του για τον Columba οδήγησε σε μια σημαντική σύνδεση ανάμεσα στο Birr και στα μοναστήρια του Columba. Ένας βοηθός του Columba είπε πως ο άγιος είδε ένα όραμα  στο οποίο Άγγελοι μετέφεραν την ψυχή του αγίου Brendan μετά το θάνατο του. Έπειτα έδωσε εντολή  να γίνεται θεία λειτουργία προς τιμήν του. Το  μοναστήρι του   Brendan θα έδινε αργότερα τα Ευαγγέλια MacRegol, τα οποία σήμερα φυλάσσονται στην βιβλιοθήκη  Bodleian στην Οξφόρδη.

Η μνήμη του τιμάται στις 29 Νοεμβρίου

https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2014/03/brendan-birr.html


<>


Άγιος Fintan του Clonenagh Ιρλανδίας (+603)

14 Φεβρουαρίου


Ο άγιος  Fintan γεννήθηκε στο Leinster (Ιρλανδία) γύρω στο 524. Έλαβε το μοναχικό σχήμα στο Terryglass, στην κομητεία  Tipperary υπό τον ηγούμενο Colum mac Crimthainn και ήταν βαθιά επηρεασμένος από την παραδειγματική  του μετάνοια και τον σεβασμό του προς τους κανόνες.

Ο  Fintan πέρασε τα πρώτα του χρόνια στην περιοχή  Carlow πριν να δημιουργήσει την δική του εγκατάσταση στο Clonenagh, στην κομητεία Laois. Οι υποτακτικοί του, μεταξύ άλλων,  ήταν  ο άγιος  Colmán του Oughaval, ο άγιος Comgall του Bangor και ο άγιος Aengus ο μοναχός Culdee. Πολλοί ερευνητές τον ονομάζουν «Πατέρα των Ιρλανδών μοναχών».

Ήταν ένας από τους δώδεκα αποστόλους της Ιρλανδίας.

Η μνήμη του τιμάται στις 17 Φεβρουαρίου

Δεν πρέπει να τον μπερδεύουμε με τον άγιο Fintán του Taghmon.

Ένας πλάτανος,  φυτεύτηκε κατά τα τέλη του 18ου ή στις αρχές του 19ου αιώνα  στο σημείο της πρώτης μοναστικής κοινότητας του Clonenagh. Το μοναστήρι ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα από τον  Columba του Terryglass και έπειτα πέρασε στον υποτακτικό του άγιο Fintan όταν ο άγιος Columba πήγε στο Terryglass. Το δέντρο είναι αφιερωμένο στον άγιο  Fintan. Κάποια στιγμή το δέντρο φάνηκε να πέθανε όμως έπειτα άρχισε να βγάζει νέους καρπούς.

https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2014/02/fintan-clonenagh.html

<>



Η προσευχή του Αγίου Brendan της Ιρλανδίας του πλοηγού και ταξιδευτή (+577)


Να εγκαταλείψω , ω Βασιλιά των μυστηρίων, την θαλπωρή του σπιτιού μου; Να γυρίσω την πλάτη στην πατρίδα μου και να στρέψω το πρόσωπο μου προς τη θάλασσα;

Να εναποθέσω ολόκληρο τον εαυτό μου στο έλεος Σου, χωρίς ασήμι, χωρίς άλογο, χωρίς φήμη, χωρίς τιμή; Να  αφεθώ σε εσένα χωρίς σπαθί και ασπίδα,  χωρίς φαγητό ή κάτι να πιω, χωρίς ένα κρεβάτι να κοιμηθώ;


Να ανοίξω την καρδιά μου ολότελα σε εσένα, εξομολογούμενος τις πολυειδής αμαρτίες μου και να ικετεύσω για συγχώρεση, με δάκρυα να τρέχουν στα μάγουλα μου; Να αφήσω τα αποτυπώματα των γονάτων μου στην αμμουδερή ακρογιαλιά,  σαν καταγραφή της τελευταίας μου προσευχής στην πατρίδα μου;

Να υποφέρω έπειτα κάθε είδους πληγή που μπορεί να μου προκαλέσει η θάλασσα; Να διασχίσω με τη μικρή μου βάρκα τον απέραντο αφρώδη ωκεανό; Ω ,  Βασιλιά του Ουρανού, μπορώ να βγω οικιοθελώς στη θάλασσα;

Ω Χριστέ μου, θα με βοηθήσεις μέσα στα άγρια κύματα;



IRL2 

<> 




Ευλογίες (προσευχές) σχετικές με την Αγία Brigid της Ιρλανδίας (+525)


Παραδοσιακές Ιρλανδικές ευλογίες την επικαλούνται. «Brid agus Muire dhuit» που σημαίνει «Η Brigid και η Μαρία να είναι μαζί σου». Αυτός είναι ένας πολύ συνηθισμένος Ιρλανδικός χαιρετισμός και στην Ουαλία ο κόσμος λέει «Sanffried suynade ni undeith» που σημαίνει «αγία Brigid ευλόγησε μας στο ταξίδι μας».


Μια ευλογία για τα οικόσιτα στην Σκωτία λέει: «Η προστασία του Θεού και του αγίου Columba να συνοδεύει τον πηγαιμό σας και τον ερχομό σας και για εσάς   κοπέλες που αρμέγεται με τις απαλές λευκές παλάμες, να είναι μαζί σας η Brigid με τα καστανόξανθα μαλλιά.»


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2014/09/brigid_26.html


<>



Μακάρι να με σώσεις Ιησού - Προσευχή του Αγίου Oengus της Ιρλανδίας (+824)


Μακάρι να με σώσεις Ιησού από την κόλαση,

όπως έσωσες τον Δαβίδ από το ξίφος του Γολιάθ. 


Μακάρι να σώσεις Ιησού την ψυχή μου

από κάθε τιμωρία, όπως έσωσες τον άγιο Μαρτίνο (της Τούρζ)

από τον ιερέα των ειδώλων. 


Μακάρι να με σώσεις Κύριε, όπως έσωσες τον άγιο Πατρίκιο (της Ιρλανδίας)

από θάνατο με δηλητήριο στην Τάρα (Ιρλανδία).  


Από το Μαρτυρολόγιο του Ιρλανδού αγίου Oengus σελίδες 285-288


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2019/03/blog-post.html


<>



Ποίημα-Προσευχή του Προσευχή του Αγίου Oengus της Ιρλανδίας προς τον Χριστό και τους Αγίους Του (+824)



Τον καιρό που υπηρετούσε στο  Tallaght και ήταν τριγυρισμένος από ένα τόσο όμορφο περιβάλλον ο άγιος συνέθεσε το διάσημο ποίημα του αφιερωμένο στον Χριστό και στους Αγίους Του.



Αγίασε, Χριστέ τα λόγια μου:

Ω Κύριε των εφτά ουρανών!

Δώρισε μου το χάρισμα της σοφίας.

Ω Κυρίαρχε του λαμπερού ηλίου!


Ω λαμπερέ Υιέ που φωτίζεις τους ουρανούς

με όλη την αγιότητα τους!

Ω Βασιλιά που κυβερνάς τους αγγέλους!

Ω Κύριε όλων των ανθρώπων!  


Κύριε των ανθρώπων,

Βασιλιά δίκαιε και αγαθέ!

Εύχομαι να λάβω όλη την τιμή

του να υμνώ τους βασιλικούς οικοδεσπότες Σου.


Τους βασιλικούς Σου οικοδεσπότες υμνώ

γιατί εσύ είσαι ο Κυρίαρχος μου.

Έχω αφιερώσει την σκέψη μου,

στο να εκλιπαρεί συνέχεια εσένα.


Εκλιπαρώ για μία χάρη από εσένα.

Το να καθαριστώ από τις αμαρτίες μου

δια μέσω του γαλήνιου και ολόλαμπρου ποιμνίου.

Τους βασιλικούς οικοδεσπότες τους οποίους τιμάω.


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2014/11/oengus.html



<>








Μητρ. Διοκλείας Κάλλιστος Ware: «Παραθέτω ἀπό ἕνα ποίημα τοῦ Cecil Day-Lewis, μέ τίτλο “Φεύγοντας μακρυά”, ὅπου μιλάει γιά τόν ἀποχωρισμό ἀπ᾽ τό γυιό του τήν πρώτη μέρα στό σχολεῖο. “Ἦταν πρίν ἀπό 18 χρόνια, μία ἡμέρα, ὅπου σέ εἶδα νά παίζης τό πρῶτο παιχνίδι ποδοσφαίρου, τότε, σάν ἕνας δορυφόρος μακρυά ἀπ᾽ τήν τροχιά του, πού ἀπομακρύνεται ἀνάμεσα σέ μία χούφτα ἀπό παιδιά. Θά μποροῦσα νά σέ παρακολουθῶ νά ἀπομακρύνεσαι μακρυά μου πηγαίνοντας πρός τό σχολεῖο, μέ τό πάθος ἑνός μικροῦ πουλιοῦ πού ἐλευθερώνεται στήν ἔρημο, μέ τό βάδισμα κάποιου πού δέν βρίσκει κανένα μονοπάτι ἐκεῖ πού θά ἔπρεπε νά ὑπάρχη. Αὐτή ἡ διστακτική μορφή, σάν κάποιος φτερωτός σπόρος πού ἔχει ἀπομακρυνθῆ ἀπ᾽ τούς γονεῖς του, διαθέτει κάτι πού δέν μπόρεσα ποτέ νά καταλάβω σχετικά μέ τή φύσι τοῦ πάρε-δῶσε. Οἱ μικρές, οἱ καυτές δοκιμασίες πού διαμορφώνουν τήν ἀβέβαιη φύσι κάποιου. Εἶχα ζήσει καί χειρότερους χωρισμούς, ἀλλά κανένα πού νά ἔχη τόσο πολύ σκοτίσει τό μυαλό μου. Ἴσως νά μᾶς λέη σέ γενικές γραμμές αὐτό πού θά μποροῦσε νά δείξη μέ μοναδικό τρόπο μονάχα ὁ Θεός, πώς ἡ αὐτοεκτίμησι ξεκινάει μέ τήν ἀπομάκρυνσι καί ἡ ἀγάπη ἀποδεικνύεται στόν ἀποχωρισμό”»(ΕΘ, 126).

<>




Προσευχή της Αγίας Brigit της Ιρλανδίας (+525) όταν δούλευε στην κουζίνα


Ώ Θεέ, ώ Πρίγκιπα μου,

που μπορείς και κάνεις όλα αυτά τα θαύματα,

ευλόγησε, ώ Θεέ με το δεξί σου χέρι αυτή την κουζίνα!

Μακάρι ο Υιός της Μαρίας, ο Φίλος μου, να έρθει να ευλογήσει την κουζίνα μου!

Ο Πρίγκιπας όλου του κόσμου, μακάρι να είναι μαζί μας!  


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/12/brigit_18.html


<>



Ποίημα-Προσευχή προς την Αγία Brigid της Ιρλανδίας (+525) από τον Άγιο Ultan της Ιρλανδίας (+7ος αι.)


Λαμπερή, αιώνια, αγαθή κυρά.

Χρυσή απαστράπτουσα φλόγα.

Μακάρι να μας οδηγήσει στην αιώνια βασιλεία.

Στον εκθαμβωτικό λαμπερό ήλιο!


Μακάρι η Brigid να μας λυτρώσει

από τα πλήθη των δαιμόνων.

Μακάρι να κατατροπώσει

τους πειρασμούς κάθε επίθεσης.


Η αγαπητή αληθινή παρθένα

με τη μεγάλη τιμή.

Θα είμαι πάντα ασφαλής

με την αγία μου από το Leinster.


Ένα κομμάτι από το ποίημα του αγίου  Ultan  «Ύμνος στην αγία Brigid»


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2014/11/brigid-ultan.html



<>



Ύμνος για το άναμμα της Πασχαλινής Φωτιάς (Από το αντιφωνάριο του Bangor της Ιρλανδίας) (7ος αιώνας)


Καλείς τον δούλο σου μέσα από την φλόγα

και δεν περιφρονείς  την ακανθωτή βάτο.

Παρότι είσαι πυρ καταναλίσκον,

δεν κατακαίς ότι λαμπρύνεις.

Τώρα  είναι ο καιρός

ή βρόμικη ύλη  των μελισσών να αναλωθεί και κάθε ακαθαρσία να καεί και η κέρινη σάρκα να λάμψει

με το φως του Αγίου Πνεύματος.

(απόσπασμα)  

https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/08/bangor.html


<>



Ο προστατευτικός θώρακας της Υπεραγίας Θεοτόκου


Μία αρχαία Ιρλανδική προσευχή που είναι αφιερωμένη στην Παναγία



1. Καθοδήγησε με στο πώς να σε υμνώ,

γιατί δεν κατέχω την τέχνη της ποίησης.

Ώ εσύ με την αγγελική όψη, χωρίς αμφιβολία,

εσύ έχεις δώσει το γάλα του μαστού σου για να με σώσεις.


 

2.  Προσφέρω τον εαυτό μου υπό την προστασία σου.

Ώ αγαπημένη Μητέρα του Μονογενούς Υιού

και υπό την προστατευτική σου ασπίδα τοποθετώ το σώμα μου.

Την καρδιά μου, την θέληση μου και την αντίληψη μου.


3. Είμαι ένας αμαρτωλώς, γεμάτος παραπτώματα,

σε ικετεύω και προσεύχομαι σε εσένα να το κάνεις αυτό,

Ώ Γυναίκα που θεραπεύεις τις άθλιες ασθένειες,

πρόσεξε τα πολλά έλκη της ψυχής μου.


 4. Ώ Ναέ της Τρισυπόστατου Θεότητας,

του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος,

σε επικαλούμαι  να έρθεις να με επισκεφτείς

την ώρα της κρίσης μου και του θανάτου μου.


5. Ώ Βασίλισσα στην οποία έχει δωριθεί από τον Βασιλέα,

τον Αιώνιο Πατέρα, μέσα από την αφθονία της αγάπης Του,

η κληρονομία του να γίνεις η Μητέρα,

σε ικετεύω να με σώσεις.


6. Ώ δοχείο που μετέφερες τον Αμνό

ποιο λαμπερή από τον ήλιο,

τράβηξε με υπό την προστασία σου στο λιμάνι

έξω από το παροδικό καράβι του κόσμου.


7. Ώ όμορφο Λουλούδι, Ώ Μητέρα του Χριστού,

Ώ εσύ που αγαπάς την ειρήνη και την γαλήνη,

προσεύχομαι σε εσένα να με ακούσεις.



8.  Ώ Βασίλισσα που δεν αρνείσαι κανέναν άνθρωπο,

ο οποίος είναι αγνός στις πράξεις του και στα ήθη του,

ικετεύω τον Υιό σου να με κατατάξει (απαλλάσσοντας με από τους  πανούργους δαίμονες) ανάμεσα στους αγίους.  


9. Ώ Βασίλισσα των Αγίων, των παρθένων, των αγγέλων,

Ώ κηρήθρα της αιώνιας ζωής.

Δύναμη που υπερνικάς τα πάντα, εσύ που είσαι γενναία

μην φύγεις μακριά χωρίς εμένα.  



10. Βρίσκομαι υπό την προστασία σου ανάμεσα στους γενναίους,

Ώ προστατευτική ασπίδα, χωρίς να πληγώνομαι από τις επιθέσεις τους,

Ώ Παναγία Μαρία, εάν δεν κουράστηκες να ακούς τον ικέτη σου, τοποθετώ τον εαυτό μου υπό την προστασία της ασπίδας σου.  


11. Όταν πέφτω στο γλιστερό μονοπάτι

εσύ είσαι το απαλό χέρι που με κρατάει.

Ώ Παρθένα από την νοτιότερη χώρα,

μακάρι να πάω στον Παράδεισο για να σε συναντήσω.



12. Δεν υπάρχει κυνηγόσκυλο την ώρα του κυνηγιού,

βόρειος άνεμος ή γάργαρο ποτάμι

τόσο γρήγορο όσο η Μητέρα του Χριστού στο κρεβάτι του θανάτου για εκείνους που δικαιούνται την ευγενική προστασία της.



13. Ώ καρδιά χωρίς αμαρτία, Ώ εσύ που δεν έχεις μέσα στα στήθια σου πονηριά, Ώ Παρθένα Γυναίκα η οποία επέλεξε την αγιοσύνη, σε εσένα εναποθέτω την ελπίδα της σωτηρίας μουαπό τα αιώνια μαρτύρια του πόνου.



14. Ώ Μαρία, ευγενική, όμορφη,

Ώ εσύ που έχεις πραότητα και σεμνότητα,

δεν κουράζομαι να σε επικαλούμαι,

γιατί εσύ είσαι η προστασία μου στον κίνδυνο.



15. Στρέψε το βλέμμα σου, Ώ Φιλική Γυναίκα,

επάνω στους συντετριμμένους άρχοντες της Ιρλανδίας.

Επανέφερε σε αυτούς την χαρά της ζωής τους και δώσε σε αυτούς από τον Αιώνια Πατέρα:


16. Ώστε κάθε ένας αμαρτωλός από αυτούς ο οποίος έχει πέσει σε αμαρτία και έχει ανάγκη συμπαράστασης, να του διαγραφούν οι αμαρτίες, Ώ Παρθένα Κυρία, θα βρίσκονται μέσα στην μιζέρια ώσπου να το κάνεις.  



17. Μακάρι οι βασιλιάδες του κόσμου να είναι υπάκουοι

στην αληθινή Πίστη χωρίς υποκρισία,

μέσα από την επίκληση της Μαρίας η οποία δεν είναι αδύναμη και μακάρι να απαρνηθούν την λανθασμένη θρησκεία.  



18. Σε αυτούς που βρίσκονται μέσα στο λάκκο του πόνου, της φωτιάς, σε αυτούς που υποφέρουν δώρισε την ανακούφιση σου, Ώ Μαρία και εσείς ιερείς πείτε Αμήν.


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/07/blog-post_4.html



<>




Ύμνος για το άναμμα της Πασχαλινής Φωτιάς (Από το αντιφωνάριο του Bangor της Ιρλανδίας)  (7ος αιώνας)  


Καλείς τον δούλο σου μέσα από την φλόγα

και δεν περιφρονείς  την ακανθωτή βάτο.

Παρότι είσαι πυρ καταναλίσκον,

δεν κατακαίς ότι λαμπρύνεις.

Τώρα  είναι ο καιρός

ή βρόμικη ύλη  των μελισσών να αναλωθεί και κάθε ακαθαρσία να καεί και η κέρινη σάρκα να λάμψει

με το φως του Αγίου Πνεύματος.

(απόσπασμα)  

 

https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/08/bangor.html



<>


Ύμνος του Αντιφωναρίου του Bangor* της Ιρλανδίας (7ος αιώνας) για την Θεία Κοινωνία


Προσέλθετε, άνθρωποι στο Άγιο και Αθάνατο Μυστήριο, πρέπει να κάνουμε την Προσφορά. Με σεβασμό και πίστη, ας πλησιάσουμε, με καρδιές οι οποίες καθαρίστηκαν με την μετάνοια ας κοινωνήσουμε τα Δώρα! Γιατί ο Αμνός του Θεού έχει τοποθετηθεί μπροστά στον Πατέρα, μια θυσία για εμάς. Ας λατρεύσουμε μόνο Εκείνον, ας τον Δοξολογήσουμε, κραυγάζοντας μαζί με τον Άγγελο: Αλληλούια.


*Μονή στην Ιρλανδία που ιδρύθηκε από τον άγιο Comgall.


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/08/bangor-7.html


<>




Αρχαία Ιρλανδική προσευχή προς τη Θεοτόκο


(Μεταφρασμένη από τα Ιρλανδικά του 8ου αιώνα)  


Ω Μεγάλη Μαρία,

Ανώτερη από όλες τις γυναίκες,

Βασίλισσα των Αγγέλων,

Γυναίκα γεμάτη με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος,

Ευλογημένη και η περισσότερο Ευλογημένη,

Μητέρα της Αιώνιας Δόξας,

Μητέρα της Ουράνιας και της Επίγειας Εκκλησίας,

Μητέρα της Αγάπης και της Επιείκειας,

Μητέρα του Χρυσού Φωτός,

Δόξα του Ουρανού,

Σημείο Γαλήνης,

Πύλη του Ουρανού,

Χρυσό Δοχείο,

Ναέ της Θεότητας,

Ομορφιά των Παρθένων,

Κυρία των Λαών,

Πηγή των Παρτεριών,

Μητέρα των Ορφανών,

Μαστέ των Νεογέννητων,

Παρηγοριά των Αθλίων,

Άστρο της Θάλασσας,

Δούλη του Θεού,

Μητέρα του Λυτρωτή,

Περίλαμπρη σαν τον Ήλιο,

Καταστροφή της ατίμωσης της Εύας,

Ανανέωση της Ζωής,

Αρχηγέ των Παρθένων,

Περιφραγμένε Κήπε,

Μητέρα του Θεού,

Αειπάρθενε,

Αγία Παρθένα,

Συνετή Παρθένα,

Γαλήνια Παρθένα,

Αγνή Παρθένα,

Ναέ του Ζωντανού Θεού,

Αριστοκρατικέ Θρόνε του Αιώνιου Βασιλιά,

Ιερό του Αγίου Πνεύματος,

Παρθένα της Σκέπης του Ιησού,

Κέδρε του Όρους του Λίβανου,

Κυπαρίσσι του Όρους Σιών,

Κόκκινο Ρόδο της Γης του Ιακώβ,

Ανθισμένη σαν την Ελιά,

Ένδοξο δοχείο του Υιού,

Φως της Ναζαρέτ,

Δόξα της Ιερουσαλήμ,

Ομορφιά του Κόσμου,

Το ποιο βασιλικό Δώρο του Χριστιανικού Κοπαδιού,

Βασίλισσα της Ζωής,

Σκάλα του Ουρανού:

Άκουσε την ικεσία των φτωχών, μην απορρίπτεις τις πληγές και τα βογκητά των μίζερων. Άφησε τους στεναγμούς μας να μεταφερθούν μέσα από εσένα μπροστά στον Κύριο, γιατί εμείς από μόνοι μας δεν είμαστε άξιοι να εισακουστούμε, εξαιτίας των κακών μας πράξεων. Ω ισχυρή Κυρά του Ουρανού και της Γης,  εξαφάνισε τα πταίσματα και τις αμαρτίες μας, κατέστρεψε την φαυλότητα μας και ότι μας φθείρει, σήκωσε όσους έχουν πέσει, τους εξασθενημένους. Ελάφρυνε όσους έχουν καταδικαστεί, διόρθωσε τις παραβάσεις της θνητότητας μας και της κακίας μας, κατεύνασε για εμάς τον Κριτή, με τη φωνή σου και με τις δεήσεις σου, επέτρεψε μας να μην παραστρατήσουμε από αυτά μέσα στις βρομιές των εχθρών μας, μην αφήσεις τις ψυχές μας να καταδικαστούν αλλά πάρε μας πλάι σου για πάντα υπό την προστασία σου. Σε ικετεύουμε και συνεχίζουμε να προσευχόμαστε σε εσένα, Ω Αγία Μαρία, μέσα από τις σημαντικές ικεσίες σου, να λάβουμε από τον μοναδικό σου Υιό, ο οποίος είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Ζωντανού Θεού, μακάρι ο Θεός να μας προστατέψει από όλους τους πειρασμούς και εξασφάλισε για εμάς, από τον Θεό της Δημιουργίας, να λάβουμε όλοι από Αυτόν την συγχώρεση και την άφεση όλων των αμαρτιών μας και των πταισμάτων μας και να λάβουμε από Aυτόν έπειτα, μέσα από τις δικές σου πρεσβείες την Ουράνια Βασιλεία μέσα από την αιώνια ζωή, μπροστά στους αγίους όλου του κόσμου στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/02/blog-post_28.html



<>



Μία προσευχή προς την Παναγία (Μία αρχαία Ιρλανδική προσευχή)


Ευγενική Μαρία, βασιλική κυρά, δώσε μας βοήθεια! Ναέ του σώματος του Κυρίου μας,  δοχείο των μυστηρίων!  


Βασίλισσα των βασιλισσών, αγνή αγία κυρά, προσευχήσου για εμάς ώστε οι άθλιες αμαρτίες μας να συγχωρεθούν.  


Εύσπλαχνη, εσύ που δείχνεις επιείκεια, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, προσευχήσου μαζί με εμάς στον δίκαιο Βασιλέα ο οποίος προσφέρει την εύγευστη αμβροσία.  


Κλαδί του δέντρου του Ιεσσαί μέσα στο πανέμορφο δάσος με τις φουντουκιές, προσευχήσου για εμένα ώσπου να μου δοθεί άφεση για τις βρωμερές αμαρτίες μου.      


Μαρία, λαμπερό στέμμα, εσύ που έσωσες το γένος μας, ένδοξε βασιλικέ πυρσέ, περιβόλι των βασιλιάδων.  


Λαμπερή,  εσύ που αστράφτεις με έργα γνήσιας αγνότητας.


Χαρούμενη, ολόχρυση, φωτισμένη κιβωτέ, αγία κόρη από τον Ουρανό!


Μητέρα της δικαιοσύνης, εσύ που ξεχωρίζεις από  όλες τις άλλες, προσευχήσου μαζί μου προς τον μονογενή Υιό να με σώσει την ημέρα της κρίσης.    

 

Βασιλικό σπάνιο αστέρι, δέντρο κάτω από τα άνθη, ισχυρό εκλεκτό φως, ήλιε που μας ζεσταίνεις όλους.  


Σκάλα του μεγάλου δρόμου από την οποία ανεβαίνει κάθε άγιος, μακάρι εσύ να είσαι η προστάτης μας στο δρόμο μας για το ένδοξο Βασίλειο.


Χρυσέ ευωδιαστέ θρόνε που επιλέχτηκες από τον Βασιλέα, τον βασιλικό επισκέπτη ο οποίος έμεινε μέσα στην μήτρα σου τρεις φορές τρεις μήνες.


Ένδοξο βασιλικό προπύλαιο μέσα από το οποίο Εκείνος γεννήθηκε, ο ολόλαμπρος εκλεκτός ήλιος, ο Ιησούς, ο Υιός του ζωντανού Θεού.


Για χάρη του χαρούμενου μωρού το οποίο βρισκόταν στη μήτρα σου,

για χάρη του αγίου παιδιού ο οποίος είναι Υψηλός Βασιλέας* σε κάθε τόπο,

για χάρη του σταυρού Του ο οποίος βρίσκεται ποιο ψηλά από κάθε άλλο σταυρό,

για χάρη της ταφής του όταν θάφτηκε μέσα σε έναν πέτρινο τάφο,

για χάρη της Ανάστασης του όταν αναστήθηκε πριν από όλους,

για χάρη του αγίου οίκου σε κάθε τόπο μέχρι την ημέρα της Κρίσης,

γίνε η προστάτης μας στο δρόμο μας για το Βασίλειο του αγαθού Κυρίου, ώστε να μπορέσουμε να συναντηθούμε με τον αγαπημένο Ιησού, αυτή είναι η προσευχή μας, Χαίρε!


*Ο «Υψηλός Βασιλέας» ήταν ένας ιδιαίτερα τιμητικός τίτλος για τους βασιλιάδες των Κελτών. Ο Υψηλός Βασιλέας ήταν πάνω από όλους τους άλλους βασιλείς.   


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/08/blog-post_14.html


<>


Ο ύμνος του Maelisus προς τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (αρχαίος Ιρλανδικός ύμνος)


Ώ Άγγελε! Μετέφερε, ώ Μιχαήλ των μεγάλων θαυμάτων, στον Κύριο την ικεσία μου.  


Ζήτησε από τον ελεήμονα Θεό συγχώρεση για όλα τα μεγάλα κακά που έχω πράξει.


Μην καθυστερείς! Μετέφερε την ολόθερμη προσευχή μου προς τον Βασιλέα, προς τον μεγάλο Βασιλέα!


Πρόσφερε βοήθεια στην ψυχή μου, πρόσφερε παρηγοριά, την ώρα που θα εγκαταλείψει την γη.


Με δύναμη να συναντήσεις την ανυπόμονη ψυχή μου. Έλα με πολλούς χιλιάδες αγγέλους!  


Ω στρατιώτη! Ενάντια στον ανέντιμο, φαύλο, εχθρικό κόσμο. Έλα να με βοηθήσεις!  


Μην απαξιώσεις τα λόγια μου! Όσο ζω μην με εγκαταλείψεις!

Εσένα διαλέγω, ώστε να βοηθήσεις να σωθεί η ψυχή μου, το μυαλό μου, η συνείδηση μου, το σώμα μου.  


Ώ εσύ που δίνεις ωφέλιμες συμβουλές, Νικηφόρε, θριαμβευτή, Αγγελικέ σφαγέα του Αντίχριστου!


https://orthodoxy-rainbow.blogspot.com/2015/08/maelisus.html


<>


Ένας ψαλμός για το βράδυ - Ένας παραδοσιακός Ιρλανδικός ψαλμός, τον οποίο έψελνε ο Άγιος Πατρίκιος ο φωτιστής της Ιρλανδίας (+461)


Μακάρι  οι άγιοι Άγγελοι Σου, ώ Χριστέ, Υιέ του ζωντανού Θεού, να φυλάνε τον ύπνο μας, την ξεκούραση μας, το λαμπερό κρεβάτι μας.

Κάνε να φανερώσουν αληθινά οράματα σε εμάς όταν κοιμόμαστε, ώ υψηλέ πρίγκιπα του σύμπαντος, ώ μεγάλε βασιλιά των μυστηρίων!

Μακάρι, να μην διακόψουν το ύπνο μας οι δαίμονες, οι ασθένειες, οι συμφορές ή οι εφιάλτες, μακάρι να μας πάρει γρήγορα ο ύπνος.

Μακάρι το βλέμμα* μας να είναι άγιο, η εργασία μας, κάθε έργο μας. Ο ύπνος μας, η ανάπαυση μας να μην διακοπούνε απότομα.


*(εδώ το αρχικό κείμενο χρησιμοποιεί τη λέξη watch που σημαίνει και αγρυπνία. Αλλά δεν διευκρινίζει τι ακριβώς θέλει να πει οπότε το μετάφρασα σαν βλέμμα)



<>


Για την αταξία των λογισμών (Ένα αρχαίο Ιρλανδικό ποίημα για την αταξία των λογισμών)


Ντροπή στις σκέψεις μου, πόσο εύκολα φεύγουν από τον έλεγχο μου και περιπλανιούνται!
Φοβάμαι πως μεγάλος κίνδυνος θα με βρει από αυτές την ημέρα της Κρίσης.
Μέσα από ανυπόμονα πλήθη, μέσα από τη συντροφιά φαύλων γυναικών, μέσα από δάση, μέσα από πόλης , είναι ποιο ευέλικτες από τον άνεμο.
Τώρα μέσα σε μονοπάτια από ωραιότητα, σύντομα μέσα από ταραχώδη ντροπή!
Χωρίς να αγκυροβολούν κάπου ή να χάνουν κάποιο βήμα διασχίζουν κάθε θάλασσα. Με ευελιξία πηδάνε με ένα τίναγμα από τη γη στον ουρανό.
Τρέχουν σε έναν αγώνα τρέλας μακριά. Μετά από μία ιλιγγιώδη διαδρομή επιστρέφουν στο σπίτι τους.
Παρότι κάποιος μπορεί να προσπαθήσει να τις αιχμαλωτίσει ή να βάλει δεσμά στα πόδια τους, δεν είναι ούτε στατικές ούτε  λογικές για να δεχτούν να αναπαυτούν.
Ούτε η αιχμή ενός σπαθιού ούτε ένα χτύπημα από μαστίγιο μπορεί να τις χτυπήσει αποτελεσματικά. Γλιστερές σαν την ουρά ενός χελιού ξεγλιστράνε από τα χέρια μου.            
Ούτε κλειδαριά, ούτε ένα καλά φυλαγμένο μπουντρούμι, κανένα από τα δεσμά πάνω στη γη, ούτε Φρούριο , ούτε η θάλασσα μπορεί να τις βγάλει από την πορεία τους.
Ώ αγαπημένε, πραγματικά αγνέ Χριστέ, εσύ που βλέπεις ξεκάθαρα μέσα από τα μάτια  όλων μας, μακάρι η Χάρη του Παναγίου Πνεύματος να έρθει να τις δαμάσει, να τις ελέγξει!  
Κυβέρνησε την καρδιά μου, Ώ φοβερέ Θεέ των στοιχείων, ώστε εσύ να είσαι ο πόθος της καρδιάς μου, ώστε να κάνω το θέλημα σου.
Ώστε να μπορέσω να πάω κοντά στον Χριστό μαζί με τους εκλεκτούς συντρόφους Του, ώστε να είμαστε μαζί! Δεν είναι άστατοι όπως είμαι εγώ.



<>



Η Προσευχή του Αγίου Πατρικίου


Η ασπίδα μου σήμερα,

μια αμάχητη δύναμη, η επίκληση της Τριάδας,

στην βεβαίωση της τριαδικότητας,

στην ομολογία της μοναδικότητας

του δημιουργού των πάντων,

δια της αγάπης.




*

Ασπίδα μου σήμερα

η δύναμη της αγάπης των Χερουβείμ,

η υπακοή των αγγέλων,

η διακονία των αρχαγγέλων,

των αγίων ο ένδοξος αναστάσιμος χορός,

οι προσευχές των πατριαρχών,

των προφητών οι οράσεις,

των αποστολών οι διδαχές,

των ομολογητών η πίστη,

των παρθένων η αγνότητα,

των δικαίων τα παλαίσματα.

*

Η ασπίδα μου σήμερα

η δύναμη του ουρανού,

το απαύγασμα του ήλιου,

η ασπράδα του φεγγαριού,

της φωτιάς το σελάγισμα,

της αστραπής το τάχος,

η σφοδρότητα του ανέμου,

το βάθος του ωκεανού,

της γης η σταθερότητα,

η ακινησία των βράχων.

*

Ο Χριστός δίπλα μου, ο Χριστός εμπρός μου,

Ο Χριστός πίσω μου, ο Χριστός εντός μου,

Ο Χριστός πάνω και κάτω,

Ο Χριστός παραμυθεί και ανακαινίζει,

Ο Χριστός στην ειρήνη, ο Χριστός στον κίνδυνο,

Ο Χριστός στην καρδιά αυτών που με σκέφτονται,

Ο Χριστός στην καρδιά αυτών που μου μιλούν.



<>


Total Pageviews

Welcome...! - https://gkiouzelisabeltasos.blogspot.com